Afhankelijk van de vormingsmethode zijn de massa, grootte en afstand van de ster van de planeet onderverdeeld in bepaalde categorieën. In het zonnestelsel zijn er twee soorten: de aardse planeten en de reuzenplaneten. Laten we proberen te begrijpen, kan de gasreus ooit een aardachtige planeet worden?
De aardse planeten lijken op hun kenmerken op de aarde. In het zonnestelsel zijn dit de eerste 4 werelden die qua samenstelling, grootte en interne structuur vergelijkbaar zijn. Ze onderscheiden zich door de aanwezigheid van een hard rotsachtig oppervlak. De gasreuzen zijn veel groter, verschillen in chemische samenstelling, en hun buitenste lagen worden vertegenwoordigd door gasatmosferen, dus de kolonist zal niet in staat zijn om langs het "oppervlak" te lopen
Aardachtige planeten van het zonnestelsel. Verhoudingen van de groottes worden waargenomen
In theorie kunnen gasreuzen zoals Jupiter aardse planeten worden. Maar dit proces is moeilijk en om te begrijpen moet je de theorie van het maken van planeten bestuderen. De klassieke hypothese van de vorming van een planetenstelsel rond de zon stelt dat de eerste de werelden van de aardse groep waren. Ze wisten vuurvaste stoffen aan te trekken en vestigden zich dichter bij de ster. Toen kwamen uit de gassen de reuzenplaneten. In hun structuur bestaan gasreuzen uit verschillende lagen. Dit zijn atmosferische gaslagen van moleculaire en metallische waterstof, helium en methaan. Echter, in theorie ligt in het midden van al deze gaslagen van de planeet een metalen of stenen kern. Dit is een belangrijk punt, omdat hij het is die de gasreus toestaat een soort aarde-achtige planeet te worden.
De buitenste planeten in ons systeem: Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. Verhoudingen van de groottes worden waargenomen
In het zonnestelsel bevinden gasreuzen zich aan de buitenkant. In andere systemen zijn er echter hete Neptunes en hete Jupiters, die in de nabijheid van de eigen ster onze Mercury omzeilen. Er wordt aangenomen dat als zo'n gasreus nog dichter bij de ster komt, deze de atmosferische laag begint te verliezen. Geleidelijk aan blijft alleen de centrale steen of metalen kern over, waarna de wereld zich in de categorie van planeten zal begeven.
Overigens bestaan zulke werelden en worden ze chtonische planeten genoemd. Nu bevindt HD 209458 b zich in de overgangsfase (verlies van de atmosfeer). Onder de al complete chtonische planeten is COROT-7 b, en KOI-55 b en KOI-55C worden als kandidaten beschouwd.
