Mexicaanse astronomen besloten om een kinematische studie uit te voeren naar het overblijfsel van het overblijfsel van de G109.1-1.0 (of CTB 109) supernova die in onze melkweg leeft. Residuen (SNR) zijn diffuse, zich uitbreidende structuren gecreëerd door een supernova-explosie.
De SNR bevat uitgeworpen materiaal, bezweek aan de explosie en verspreidde zich door de schokgolf. De studie van de overblijfselen is belangrijk, omdat ze een opmerkelijke rol spelen in de galactische evolutie - ze verdrijven zware elementen in het interstellaire medium en garanderen de energie voor de verwarming ervan. Ze worden ook verondersteld verantwoordelijk te zijn voor de versnelling van galactische kosmische stralen.
Afbeeldingen van verschillende strengen van CTUM 109 SNR ontgonnen door PUMA. Aan de linkerkant - het noordoostelijke garen, en aan de rechterkant - het zuidoosten G109.1-1.0 leeft op de Perseus-arm in de Melkweg. Vroege analyse toonde een halfcirkelvormige schaalmorfologie. Maar wetenschappers konden de parameters ervan, zoals leeftijd, energievolume en afstand, niet begrijpen.
De laatste analyse concentreerde zich op de kinematica, wat hielp om de noodzakelijke karakteristieken te bepalen. Hiervoor werd een PUMA-scanninginterferometer in Mexico gebruikt. Het bleek dat de afstand tot de rest 10100 lichtjaren was en de leeftijd 9000-9200 jaar.
Een jonge leeftijd kan erop duiden dat het overblijfsel eenvoudige pulsars bevat. En de systeemsnelheid bereikt -50 km / s met een uitzettingssnelheid van 230 km / s.
