In de nacht van maandag waren er succesvolle hemelse omstandigheden die interessante transformaties van de maan toonden. De inwoners van Europa, Afrika en Amerika konden de supermaan, de eclips en het roodachtige oppervlak van de satelliet van de aarde bewonderen.
In de straten van Mexico-Stad, Los Angeles en Parijs, evenals in de Marokkaanse woestijn, observeerden waarnemers de hemel, om de hemelse show niet te missen. De eclips duurde ongeveer 3 uur. Gedurende het eerste uur werd de volle maan verteerd door de schaduw van de aarde. Toen verscheen het oppervlak, geschilderd in de kleuren rood, oranje en roze.
De volle maan leek groter dan normaal, omdat de maan dichter bij de aarde kwam. De afstand was slechts 358000 km, waardoor een super-moon-fenomeen werd gecreëerd. Ook wordt deze maan wolf en bloederig genoemd. Op de piek was het mogelijk om de heldere gloed van Venus en Jupiter waar te nemen. Londenaren hebben geen geluk vanwege de bewolkte hemel.
Waarom rood?
Tijdens een maansverduistering lijkt de satelliet rood te zijn, omdat de zon niet langer rechtstreeks het oppervlak van de maan verlicht, omdat de aarde ertussen passeert. Kleur wordt gecreëerd door Rayleigh-verstrooiing: het blauwe licht van de zon wordt verspreid door moleculen in de atmosfeer van de aarde. Rood licht wordt veel minder verspreid door de lucht en wordt gebogen door de atmosfeer van de planeet tijdens het brekingproces.
De schaduw van de aarde sluit bijna volledig het zicht op de bloedige super-maan tijdens een totale maansverduistering.
De laatste zonsverduistering van dit decennium
Totale of gedeeltelijke maansverduisteringen vormen gemiddeld twee keer per jaar. Ze zijn echter niet overal waarneembaar. De laatste keer dat de Europeanen de gebeurtenis van een totale maansverduistering in juli 2018 keken. De volgende kans verschijnt pas in 2022 en voor het hele continent - in 2029.
