De artistieke visie van variëteiten van rotsachtige en potentieel bewoonde werelden elders in de Melkweg. De gegevens van de aarde en ruimtetelescopen suggereren dat dit een veelvoorkomend type planeten is.
Misschien zal het aantal potentieel geschikte exoplaneten moeten veranderen. Rekening houdend met het werk van de NASA-telescoop, slaagde Kepler er in om ongeveer 30 exoplaneten van terrestrische grootte te vinden in de habitatzone (de temperatuur staat op het oppervlak van vloeibaar water). Of denken onderzoekers dat alleen?
Nieuwe waarnemingen van het ruimtevaartuig ESA Gaia laten zien dat het reële aantal slechts 2-12 van dergelijke werelden kan bereiken. Gaia werd in december 2013 gelanceerd om een ultra-precieze 3D-kaart van de Melkweg te maken. Deze kaart bevat locatiegegevens voor 1,7 miljard sterren en een afstand van 1,3 miljard sterren. Waarnemingen tonen aan dat sommige objecten helderder en groter zijn dan Kepler dacht. En dit betekent dat de planeten dichtbij hen meer zouden moeten opwarmen en in omvang zouden groeien.
Het moment van temperatuur is simpel: hoe helderder de ster, hoe meer warmte op de planeet wordt gedumpt. Kepler zocht naar de werelden tijdens het transport, en noteerde de minuscule kuilen van helderheid wanneer de planeet voor zijn eigen ster passeert. Dat wil zeggen, schattingen van de grootte van de planeten zijn gebaseerd op het percentage verlies van helderheid door een ster wanneer licht wordt geblokkeerd. Als je de diameter van de ster heroverweegt, moet je de indicatoren van zijn planeet veranderen.
Natuurlijk mogen nieuwe resultaten niet de hoop vernietigen dat het aardse leven niet het enige in de melkweg is. Er zijn nog steeds veel potentieel bewoonde werelden in de Melkweg. Gaia laat echter zien dat we tot nu toe weinig informatie hebben over deze planeten. Het is nog steeds niet duidelijk hoe groot de wereld moet zijn om als rotsachtig te worden beschouwd. Er is ook een habitatzoneconcept. Het is uitsluitend gebaseerd op de orbitale afstand en negeert de belangrijke kenmerken van de planeten, zoals de massa (beïnvloedt het vermogen van de wereld om de atmosfeer vast te houden). En wie zei dat het buitenaardse leven de aanwezigheid van vloeibaar water op het oppervlak nodig heeft? Een aantal bevroren manen in het zonnestelsel (Europa en Enceladus) verbergen de oceanen onder de ijskorst, wat betekent dat ze in staat zijn het leven te ondersteunen.
De missie van Kepler (kosten - $ 600 miljoen) werd gelanceerd in maart 2009. In de periode van de 4-jarige hoofdmissie scande de telescoop tegelijkertijd 150.000 sterren, kijkend naar de doorvoer. Deze missie eindigde in mei 2013, toen de tweede van de vier oriëntatiewielen faalde.
In 2014 begon de K2-missie, waarbij het schip tijdens de 80-daagse campagnes naar een veelheid van ruimtevoorwerpen en verschijnselen keek. Sommigen van hen betroffen de jacht op planeten. Dus vallen 354 van de 2681 bevestigde werelden op de K2-periode. Over het algemeen daalt Kepler tot 70% van de 3.800 exoplaneten. En zijn berekeningen zullen blijven groeien, omdat ongeveer 3.000 kandidaten wachten op bevestiging van de status.
