Mozaïekbeeld van Mars, gemaakt van meer dan 100 afbeeldingen verkregen door de Viking-missie in de jaren zeventig
Een nieuwe analyse van drie Mars-meteorieten toont aan dat de organische koolstof van de Rode Planeet kan voortkomen uit een reeks elektrochemische reacties tussen zoute vloeistoffen en vulkanische mineralen. Meteoritische analyse (monsters die in de jaren vijftig van de vorige eeuw naar de aarde zijn gevallen) toonde aan dat ze sporen van organische koolstof bevatten, wat uitstekend overeenkomt met de organische koolstofverbindingen die de rover-missies hebben gevonden.
De studie is gebaseerd op een analyse van 10 Mars-meteorieten in 2012. Ze zijn belangrijk omdat ze echt van Mars kwamen en niet vervuild waren op onze planeet, en organische koolstof had geen biologische oorsprong. Daarom moesten wetenschappers begrijpen hoe de organische koolstof van Mars wordt gesynthetiseerd als het nodig is om de biologie te doorbreken.
Organische moleculen bevatten koolstof en waterstof en omvatten soms zuurstof, stikstof, zwavel en andere elementen. Meestal worden ze geassocieerd met het leven, hoewel ze ook kunnen worden gevormd door niet-biologische processen - abiotische organische chemie.
Hoge-resolutie elektronenmicrofoto van een Mars meteorietkorrel. Tussen de tanden worden lagen organische koolstof gezien. Deze textuur ontstaat wanneer de vulkanische mineralen van de Martiaanse rots in contact komen met de zoute "pekel" en de anode en kathode worden voor een natuurlijke batterij in een corrosiereactie.
De onderzoekers verdiepten zich diep in de mineralogie van drie Mars meteorieten. Met behulp van moderne microscopie en spectroscopie was het mogelijk om te bepalen dat organische verbindingen van meteorieten waarschijnlijk zijn gemaakt door elektrochemische corrosie van mineralen in Marsgesteente omgeven door vloeibare pekel.
Het is belangrijk om te begrijpen dat deze bevindingen een enorme impact hebben op astrobiologie. Dergelijke processen kunnen worden herhaald overal waar de stollingsgesteenten contact maken met zoutconcentraties. Dit geldt ook voor de ondergrondse oceanen van Europa en Enceladus. Dan rijst de vraag: is er leven of is het een natuurlijk proces?
