Een helder en bevlekt sterrenstelsel, gelegen aan de linkerkant, lijkt aantrekkelijk, maar het is verre van het meest intrigerende object dat door de Hubble-ruimtetelescoop wordt vastgelegd. Aan de top van het zichtbare licht van verre sterrenstelsels, besmeerd en verwrongen in ingewikkelde vormen. Dit is een verwijzing naar de aanwezigheid van grootschalige galactische clusters, buigend licht van daarachter gelegen sterrenstelsels.
Het cluster heette SDSSJ0150 + 2725. Het is 3 miljard lichtjaar ver van ons verwijderd en werd voor het eerst vastgelegd door de Sloan Digital Celestial Survey (SDSS). Een telescoop van 2,5 meter werd gebruikt, waarmee niet alleen miljoenen objecten konden worden gevolgd, maar ook om gedetailleerde 3D-kaarten van het universum te maken. Dit cluster behoort tot de groep met krachtige lenseigenschappen. De analyse toonde aan dat de snelheid van stervorming in dergelijke sterrenstelsels laag is, wat overeenkomt met modellen die suggereren dat de meeste sterren in vergelijkbare galactische soorten vroeg verschijnen. Heldere clusters van sterrenstelsels zenden krachtige radiosignalen uit die behoren tot actieve galactische kernen. Dat wil zeggen, hun activiteit wordt gevormd door koud gas dat zich bevindt in gast sterrenstelsels.
