Een internationaal team van astronomen onder leiding van de Universiteit van Manchester ontdekte een nieuw "ontbrekend" zwart gat in de Melkweg. Het bleek dat het object verborgen was in het sterrenbeeld Boogschutter.
Het zwarte gat bevindt zich op 26.000 lichtjaar afstand en bevindt zich in het bolvormige cluster NGC 6624. Het bolvormige sterrenhoop is een miljoenste groep oude sterren verbonden door de zwaartekracht. Wetenschappers hebben ontdekt dat de milliseconde pulsar PSR B1820-30A (een sterk gemagnetiseerde en snel roterende neutronenster die bundels elektromagnetische straling uitzendt) in NGC 6624 waarschijnlijk rond een zwart gat zal roteren. De massa is zo groot dat het gelijk staat aan 7.500 zonne-energie.
PSR B1820 30A - de dichtsbijzijnde pulsar ten opzichte van het centrum van de bolhoop. Deze bevinding is ongelooflijk belangrijk, omdat het wetenschappers zal helpen de "ontbrekende schakel" te krijgen tussen de zwarte gaten stellaire massa (de kleinste soort) en superzware zwarte gaten.
De hoge dichtheid van sterren in de richting van het centrum van bolvormige sterrenhopen biedt een waarschijnlijke omgeving voor de vorming van massieve zwarte gaten. Meestal verschijnen ze door het instorten van massieve primaire sterren of na het samenvoegen van zwarte gaten van stellaire massa. De pulsar werd gevonden met de hulp van B. Lovell Radio-telescoop, die er al meer dan 25 jaar naar keek. De onderzoekers analyseerden de verzamelde gegevens en voegden informatie toe vanuit de Nançay radiotelescoop (Frankrijk).
Dergelijke pulsars zijn erg belangrijk omdat ze je in staat stellen om nauwkeurig hun afstand tot de aarde te bepalen. Bovendien zijn ze extreem gevoelig voor elke beweging die wordt gevormd door de zwaartekracht van aangrenzende objecten, waardoor het veel gemakkelijker wordt om zwarte gaten te vinden.
Dankzij de synchronisatie van de pulsar was het mogelijk om de parameters van de baan en de massa van de satelliet PSR B1820-30A te bepalen. En dit betekent dat het het baanpad rond een zwart gat van gemiddelde massa bereikt dat zich in het centrum bevindt. Deze ontdekking zal helpen om de zwarte gaten van intermediaire massa te begrijpen, evenals de processen van vorming en evolutie van clusters.
