verschijnen
In astrofysica proberen ze nog steeds een raadsel op te lossen: hoe vormden en vormden zich zwarte gaten in het vroege universum? Een nieuwe studie, ondersteund door het Chandra Observatorium en de Sloan Digital Sky Survey, suggereert dat het antwoord ligt in hoe zwarte gaten in de eerste miljarden jaren sinds de oerknal materiaal hebben geabsorbeerd.
We weten dat de Big Bang, die 13,8 miljard jaar geleden dateerde, het begin van alles was. En er is bewijs van dit - superzware zwarte gaten, waarvan de massa één miljard keer de zon overschrijdt, en ouder - 12,8 miljard jaar. Dat wil zeggen, ze verschenen in de eerste miljarden jaren na de gebeurtenis.
Het is belangrijk om te begrijpen dat dit geen spontaan fenomeen is. Het duurt lang om zo'n enorme hoeveelheid materiaal te absorberen. Wanneer een stof in een gat valt, warmt het op en maakt het krachtige röntgenstralen. Zwarte gaten met een snel groeipercentage in het vroege universum moeten in de lens van de Chandra-telescoop komen. Maar ze bleken ongrijpbaar en we hebben maar een paar kandidaten.
Om het probleem aan te pakken, hebben de onderzoekers verschillende modellen onderzocht en getest op röntgen- en optische gegevens. Het bleek dat 200 miljoen jaar geleden, slechts 3% van de zwarte gaten werd gevoed in de actieve modus. De resultaten verkregen uit de aanname dat de groei van het gat de Eddington-limiet kan overschrijden - de externe druk van de hete gasstralen balanceert de interne zwaartekracht van het gat. Het bleek dat slechts een klein deel van de sterrenstelsels in de periode van de eerste miljard jaar superzware zwarte gaten had. Hoewel velen worden overschaduwd door een dikke mistige waas, kan een röntgenonderzoek doorbreken.
De analyse was gebaseerd op de aanname dat de eerste zwarte gaten honderden zonnemassa's bereikten. Deze unieke "zaden" zijn de overblijfselen van de eerste generatie van massieve sterren, gecreëerd enkele honderden miljoen jaar na de oerknal. Als gevolg hiervan hebben wetenschappers ontdekt dat zwarte gaten, als gevolg van zeldzame uitbraken van intensieve groei, in staat zijn om een miljard zonne-massa's van een klein voorwerp te bereiken wanneer de leeftijd van de ruimte een miljard jaar was. Maar de geldigheid van deze hypotheses kan worden bevestigd nadat het mogelijk is om vroege zwarte gaten te vinden.
