Is er een andere beschaving in het universum met dezelfde geavanceerde technologische vooruitgang als op aarde? Om deze vraag te beantwoorden, ontwikkelde de wetenschapper Claudio Grimaldi, in samenwerking met de University of California, Berkeley, een statistisch model om te zoeken naar signalen die afkomstig kunnen zijn van een rationele samenleving. Zijn methode zal het zoeken goedkoper en effectiever maken.
Aanvankelijk was Grimaldi niet geïnteresseerd in astrofysica en concentreerde hij zich op de fysica van gecondenseerde materie. Zijn onderzoek omvatte het berekenen van de kansen op het gebruik van koolstofnanobuisjes die elektronen vervangen. Maar de gedachte kwam bij hem op: "Als nanobuizen sterren waren en elektronen signalen waren van een buitenaardse beschaving, is het dan mogelijk om de waarschijnlijkheid van hun detectie nauwkeuriger te berekenen?".
Dit is geen exorbitante fantasie, aangezien de onderzoekers deze mogelijkheid al meer dan 60 jaar overwogen. Verschillende onderzoeksprojecten met betrekking tot het onderzoek naar buitenaardse intelligentie (SETI) begonnen in de late jaren 1950. Het idee is dat een geavanceerde beschaving op een buitenaardse planeet in staat is om elektromagnetische signalen te genereren, en aardwetenschappers kunnen deze signalen verzamelen met behulp van de nieuwste krachtige radiotelescopen.
Ondanks belangrijke prestaties op het gebied van radioastronomie en een toename in rekenkracht, heeft geen enkele van de projecten tot dusverre belangrijke veranderingen bereikt. Het was mogelijk om verschillende signalen te registreren, maar er is geen bewijs voor de aanwezigheid van buitenaardse wezens. Wetenschappers geven echter niet op. SETI toont opnieuw interesse, omdat het recent veel exoplaneten heeft ontdekt met potentieel voor leven. Er is een netwerk van radiotelescopen in Zuid-Afrika en de activiteit van de Russische ondernemer Yuri Milner, die het project Breakthrough Listen ondersteunt, dat tien keer meer lucht zou moeten beslaan dan voorheen mogelijk was. Het voordeel van het Grimaldi-statistische model is dat het onderzoekers in staat stelt om zowel succes als falen te interpreteren in de zoektocht naar het leven op verschillende afstanden van de aarde. Hier wordt de Bayens-stelling gebruikt om de waarschijnlijkheid te berekenen van het detecteren van een signaal in een bepaalde straal rond onze planeet. Maar dit betekent niet dat er geen leven is, alleen zijn onze telescopen misschien niet zo krachtig als ze zijn.
Rekening houdend met factoren zoals de grootte van de melkweg en de dichtheid van sterren, gelooft Grimaldi dat de kans op het detecteren van een signaal onbeduidend wordt binnen een straal van 40.000 lichtjaren. Hoewel wetenschappers signalen alleen binnen een straal van 40 lichtjaren konden registreren. Laten we niet vergeten dat dergelijke zoekmethoden geen beschavingen kunnen opmerken die zich in de beginfase van ontwikkeling bevinden.
