Turbulente processen in sterrenstelsels creëren grootschalige magnetische velden, die vaak de meest voorkomende structuur op grote schaal vertegenwoordigen. Sterrenstelsels, zoals de Melkweg, worden beschouwd als relatief vlakke voorwerpen en worden daarom afgebeeld als schijven. Eerder werd gedacht dat magnetische velden zich in een schijfval bevinden. Maar nieuwe informatie van het Super Large Antenna Grid laat zien dat dit niet het geval is. Hier wordt hetzelfde principe herhaald als in het magnetisch veld van de aarde: het galactische magnetische veld strekt zich uit van de schijf tot het intergalactische medium, dat wil zeggen, in de ruimte tussen de sterrenstelsels.
Supernovae zijn verantwoordelijk voor het genereren van
Galactische magnetische velden worden gevormd door ontelbare stellaire explosies waarvan de gevolgen honderden miljoenen jaren aanhouden. Verzamelde energiesalvo's van supernova's creëren galactische magnetische velden. Omdat stellaire explosies chaotische processen zijn, hadden wetenschappers niet verwacht dat ze in staat zouden zijn om op grote schaal magnetische velden te creëren met een geordende structuur. Maar dit is precies wat de studies laten zien over het voorbeeld van verschillende sterrenstelsels. De belangrijkste mechanismen zijn echter nog steeds een raadsel.
Voor de analyse gebruikt de technologie van digitalisering. Dit maakte het mogelijk om de informatie van verschillende radioantennes te combineren en metingen uit te voeren met grotere gevoeligheid en in een bredere frequentieband.
