gedetecteerd
We dachten dat we genoeg informatie hadden om het proces van stervorming te begrijpen. Maar volgens een nieuwe studie van twee sterrenclusters, is ons begrip van hoe sterren worden geboren kleiner dan we dachten.
Een zorgvuldige analyse van de jonge sterrenclusters NGC 2024 in het centrum van de Vlamnevel en de Orionnevel met behulp van NASA Chandra X-ray Observatory en infraroodtelescopen, stelde ons in staat een onderzoek uit te voeren naar de leeftijd van de sterren. Volgens de algemeen aanvaarde theorie zouden sterren die zich dichter bij het centrum van clusters bevinden, ouder zijn dan die aan de randen.
Tot verbazing van astronomen vonden ze het tegenovergestelde. "Onze resultaten zijn in strijd met ons begrip," zei Konstantin Getman, een vooraanstaand ingenieur van deze studie, van de Universiteit van Pennsylvania. "Dit betekent dat het proces van stervorming complexer is en we moeten uitzoeken hoe sterren gevormd zijn, inclusief onze zon."
Er wordt aangenomen dat sterren worden gevormd na de gravitationele ineenstorting van enorme wolken van stof en gas. Verder vormt, volgens ons begrip, het dichtste materiaal van het centrum van de nevel een nieuwe ster onder invloed van de zwaartekracht. Nadat de eerste sterren in het midden van de nevel zijn gevormd, zullen het resterende minder dichte gas en stof aan de rand andere sterren vormen. Het gebruik van gegevens voor het schatten van de massa en helderheid van sterren verkregen met behulp van het Chandra Observatorium en infraroodobservaties hielp bij het berekenen van de leeftijd van de sterren. In het geval van NGC 2024 merkten de onderzoekers dat de sterren in het midden van het cluster ongeveer 200.000 jaar oud zijn en dat de sterren aan de buitenranden veel ouder zijn en ongeveer 1,5 miljoen jaar oud. Bovendien, in het midden van de knooppunten van de cluster van de Orionnevel, is de leeftijd van sterren 1, 2 miljoen jaar, en aan de randen van 2 miljoen jaar. "De belangrijkste conclusie van onze waarnemingen is dat we het algemeen geaccepteerde model van clustervorming veilig kunnen afwijzen", zegt co-auteur Eric Feigelson. "We moeten dus meer complexe modellen overwegen die nu zijn afgeleid van de studie van stervorming.
Dus wat gebeurt er? Is ons begrip van stellaire mechanica niet objectief? Niet noodzakelijk, maar ons begrip van de oorsprong van sterren vereist een zekere aanpassing. Onderzoekers hebben ook verschillende mogelijke antwoorden op dit raadsel. Ten eerste verhoogt een grote hoeveelheid stellair materiaal in het midden van de nevel de tijd van stervorming dan aan de meer uitgeputte randen van het cluster. Ten tweede zijn de sterren die zich in het midden van het cluster vormen onderhevig aan grotere zwaartekrachtinvloeden van andere sterren, waardoor sommigen van hen zich naar de buitenwijken kunnen verplaatsen, waardoor de jongere sterren achterblijven. Ten derde kunnen jonge sterren in het midden van een sterrenhoop worden gevormd door gloeidraden gas en stof die daarheen gaan. Dit is een soort lopende band waarin jonge sterren de oudere vervangen.
Of één van deze theorieën correct is valt nog te bezien, maar dit is een andere herinnering aan ons dat het proces van stervorming nog niet volledig is bestudeerd en niet kan worden begrepen.
