Voor het eerst verscheen supernova SN 1987A in de zuidelijke nachtelijke hemel op 24 februari 1987 en werd het een van de meest bestudeerde objecten in de geschiedenis van de astronomie. De supernova was het gevolg van de catastrofale dood van de blauwe superreus in de Grote Magelhaense Wolk - het melkwegstelsel van de Melkweg ver van 168.000 lichtjaren verwijderd. Het was de helderste supernova sinds de Kepler-supernova in 1604 en de eerste sinds de uitvinding van de telescoop.
Een schitterende nieuwe ster werd voor het eerst opgemerkt door twee astronomen van het Las Campanas-observatorium in het noorden van Chili. De nieuwe studie slaagde erin een tijdsschaal te creëren, waarmee de ontwikkeling van een supernova gedurende 25 jaar (1992-2017) werd aangetoond. De opnames laten een schokgolf uitbreken. De auteurs voegen ook bewijs toe dat het zich uitbreidende supernova-restant niet is gevormd als een Saturn-ring, maar in de vorm van een donut (torus). Ze bevestigen ook dat de schokgolf een snelheid van 1000 km / s bereikte. Versnelling vond plaats vanwege het feit dat de expanderende torus zich een weg baant door de puinring.
