Elk gebouw begint met een solide basis - beton in een gat gieten en er een structuur bovenop bouwen. Onderzoekers geloven dat gebouwen op Mars niet de gebruikelijke formule zullen volgen. In plaats daarvan zijn ze van plan om kolonies van genetisch gemanipuleerde bacteriën te gebruiken, die eigenlijk Martiaanse architecten worden.
Dit idee wordt ontwikkeld door Martin Dade-Robertson, een professor in architectuurontwerp aan de universiteit van Newcastle. Zijn concept lijkt een beetje gek, maar het kan veel problemen oplossen. Hij gelooft dat mensen altijd hebben geprobeerd het gebouwgenie van bacteriën onder de knie te krijgen. Tandplak op de tanden is bijvoorbeeld een structuur die door bacteriën wordt gevormd en die wordt gekenmerkt door hoge sterkte.
De jongste fossielen van de aarde zijn constructies gemaakt door microbiële kolonies van stromalotieten. Zelfs moderne bouwmethoden zijn gebaseerd op het werk van eenvoudigere organismen: cement wordt gewonnen uit calciumcarbonaat dat wordt geproduceerd door levende wezens, zoals koralen en weekdieren. In feite is onze hele beschaving gebouwd op de fossielen van zeedieren. Waarom niet de tussenpersonen verwijderen? Immers, je kunt bacteriën direct in de grond injecteren en ze dwingen om het in een soort beton te veranderen. De wetenschapper gelooft dat dit mogelijk is. Dade Robertson zegt:
"Er zijn een aantal genen (meer dan 100) waarvan de regulatie verandert als ze onder druk staan. Deze genen worden gecontroleerd door speciale schakelaars. Als deze schakelaars worden gevonden, kunnen bacteriën worden gemanipuleerd, bijvoorbeeld calciumcarbonaat.
Dit is geen science fiction. Het bedrijf BioMason is al bezig met de productie van bakstenen, die worden geleverd door bacteriën. Het proces produceert geen CO2-uitstoot, wat energie bespaart. Een andere groep van de University of Newcastle ontwikkelde BacillaFilla, een bacteriestam die in staat is om in een slapende staat in beton te leven. Maar zodra een spleet in de structuur ontstaat, worden de bacteriën wakker en worden ze opnieuw opgebouwd.
Bacteriën in de bodem reageren op druk, waardoor de fundering vanzelf wordt hersteld
Onderzoekers zijn van mening dat dergelijke technologieën op Mars de enige optie zijn om een duurzame kolonie te creëren. Het is erg duur om bouwmaterialen te leveren aan de Rode Planeet ($ 50.000 per pond). De bacteriën zijn echter licht en worden onder goed geselecteerde omgevingscondities de ontwikkelaars van de nieuwe wereld. Dade-Robertson geeft toe dat zijn bio-ingenieursideeën nog lang niet werkelijkheid zijn. Er zijn technische problemen die moeten worden aangepakt. De geteste bacteriën zijn bijvoorbeeld niet geschikt voor de bodemomgeving, dus ze moeten worden vervangen.
Natuurlijk zullen er ook politieke, wettelijke en ethische complicaties zijn. Hebben mensen genetisch gemanipuleerde micro-organismen nodig in hun omgeving? Zullen regeringen de nodige wetten maken? Het is nu tenminste verboden om Mars te zaaien met vormen van aards leven.
Misschien zien we over 20 jaar een functionerende vorm van bio-ingenieursstichtingen op Mars. Ze zullen niet alleen energie besparen, maar ook koolstof-negatief zijn. Dade-Robertson zegt dat deze technologie de kolonisatiemogelijkheden vergroot en mensen motiveert om naar nieuwe opties te zoeken.
