Onderzoekers gebruikten radiometers om het broeikaseffect van methaan te benadrukken. De instrumenten behoren tot de groep instrumenten van de Southern Great Plain Observatory.
Wetenschappers hebben voor het eerst directe metingen uitgevoerd van de toename van het broeikaseffect van methaan op het aardoppervlak. Hiervoor moest een van de belangrijkste broeikasgassen in de atmosfeer van de aarde gedurende 10 jaar worden gevolgd in het noorden van Oklahoma. De analyse liet een wereldwijde pauze zien in de jaren 2000. en actieve groei in 2007.
Warmte-absorberende gassen worden broeikasgassen genoemd, omdat ze bepaalde golflengten absorberen die door de aarde worden uitgestoten. Naarmate de atmosferische concentraties veranderen, verwachtten de onderzoekers om te zien hoe de hoeveelheid geabsorbeerde energie verandert. Maar buiten het laboratorium was het niet mogelijk om te bevestigen.
De grafiek toont de tijdreeksen van het broeikaseffect van methaan in watt per m 5 6, gemeten op het aardoppervlak gedurende 10 jaar. De rode lijn is de trend van de tijdreeks en de grijze lijn is de onzekerheid
Onderzoekers analyseerden hooggekalibreerde langetermijnmetingen om het veranderende broeikaseffect van methaan te isoleren. Hiervoor werden gegevens uit de uitgebreide meting van de atmosfeer van de ARM-programma gebruikt.
Wetenschappers zijn van mening dat dit type directe veldobservatie een nauwkeuriger en vollediger beeld kan geven van de relatie tussen concentraties van broeikasgas in de atmosfeer en opwarming op het aardoppervlak.
