Artistieke visie van TRAPPIST-1, gebaseerd op de verkregen informatie over de diameters, massa's en afstand van de planeten van de gastheerster. Hoogstwaarschijnlijk worden de werelden onderworpen aan krachtige bombardementen van geladen deeltjes van sterrenwinden
TRAPPIST-1 is een systeem van 7 werelden van wereldformaat die draaien rond een ultrakoude dwergster ver van ons verwijderd met 120 lichtjaar. Er wordt aangenomen dat de leeftijd van de ster en het hele systeem 5-10 miljard jaar bereikt, wat twee keer zo groot kan zijn als het zonnestelsel. Onderzoekers die op andere plaatsen het bestaan van het leven proberen te vinden, letten op het oude systeem, omdat ze meer tijd hebben voor chemische reacties en evolutie.
Maar het probleem is dat al deze werelden dicht bij de ster zijn gelegen en zich in het getijdenblok bevinden (altijd aan één kant gedraaid). Dit betekent dat ze enorme doses straling en hoogenergetische deeltjes moeten absorberen. Helaas vernietigt dit effect de atmosferische laag.
De nieuwe studie besloot om een theoretische simulatie uit te voeren van het effect van hoogenergetische protonen in de sterrenwind op exoplaneten. Deeltjes worden gecreëerd door sterflitsen of schokgolven die worden veroorzaakt door magnetische gebeurtenissen in de stercorona. Metingen van zonne-uitbarstingen maken het mogelijk om een basis voor een model te creëren. Het was dus mogelijk om de eerste realistische simulatie te vormen van de voortplanting van energetische deeltjes in het turbulente medium van het magnetische veld van een M-dwergster en zijn wind, waarna zij de onderdelen aanpasten aan het TRAPPIST-1-systeem. Het blijkt dat de deeltjes door het magnetische veld worden gevangen en naar twee poolstromen worden gestuurd die op het orbitale vlak van de planeten zijn gericht.
Er wordt aangenomen dat de potentieel bewoonbare planeet TRAPPIST-1e wordt aangevallen door een stroom protonen, waarvan het aantal een miljoen keer groter is dan dat van de moderne aarde. Maar er zijn veel meer variabelen, zoals de hoek tussen het magnetische veld en de as van de stellaire rotatie, dus er is grote onzekerheid over de cijfers.
