Nieuw onderzoek maakt het mogelijk om meer waardevolle informatie te vinden over halfgevulde zwarte gaten en hun activiteiten. Wetenschappers besloten zich te concentreren op de sterren en andere hemellichamen die te dicht bij het zwarte gat bewogen. In dit proces wordt het lichaam verscheurd door de krachtige getijdekrachten van een zwart gat. Tijdens dergelijke gewelddadige gebeurtenissen strekt het vernietigbare object zich gelijktijdig uit en trekt het in tegengestelde richting samen. Als we het hebben over een witte dwerg (de dode kern van een zonster eenmaal), dan is compressie genoeg voor een korte nucleaire re-fusie, die een witte dwerg minstens een paar seconden kan doen herleven.
Voor een dergelijke manoeuvre moet de witte dwerg relatief dichtbij (binnen de getijdengrens) passeren naar het zwarte gat van de tussenmassa, dat 1000-10000 keer massiever is dan de zon. Dit komt door het feit dat de grootte van een zwart gat overeenkomt met de massa. Als de massaliteit niet genoeg is, dan is de getijdestraal minder dan de parameters van de witte dwerg en dan de witte dwerg terwijl deze een zwart gat inslikt. Als de massa te groot is, zal de witte dwerg binnen zijn voordat de getijdekrachten hem vernietigen.
Computersimulatie van een witte dwerg onderbroken door een zwart gat met een massa van 1000 zonne-energie
Helaas hebben wetenschappers nog geen direct bewijs van het bestaan van zwarte gaten met een tussenliggende massa. Het is belangrijk om deze gegevens te verkrijgen om het proces van de vorming van hun supergrote broeders beter te begrijpen. Getijgebeurtenissen zijn soms in staat om grootschalige EM-flitsen en potentieel detecteerbare zwaartekrachtgolven te genereren. Tot nu toe hebben slechts tientallen ontdekkingen de gebeurtenissen van getijdevernietiging aangetoond en geen van hen behandelde de vernietiging van een witte dwerg. Dit is dus nog te zien in toekomstige beoordelingen. Een deel van het materiaal dat uit het verwoeste object is gerukt, zal worden ingeslikt door een zwart gat, maar een aanzienlijk deel zal als afval worden gegooid in de omringende ruimte. Als gevolg hiervan kan dit afval onderdeel worden van toekomstige sterren- en planetaire generaties, dus de chemische samenstelling beïnvloedt de gevolgen. Tijdens de verwoesting van getijdenstelen, vindt nucleaire verbranding plaats, die aanzienlijke veranderingen in de chemische samenstelling veroorzaakt. Dat wil zeggen, het transformeert helium, koolstof en zuurstof van een witte dwerg in elementen in de buurt van ijzer in het periodiek systeem.
Terwijl de gebeurtenissen van de vernietiging van witte dwerggetijden van zwarte gaten alleen op computermodellen worden bestudeerd. Maar een reeks simulaties bevestigde dat kernverbranding een gemeenschappelijk resultaat is, met een massaconversie-efficiëntie tot 60%. Efficiëntie en de gecreëerde elementen zijn afhankelijk van hoe dicht de witte dwerg in het gat is. Modellen genereren ook korte uitbarstingen van gravitatiegolven, frequenties en amplitudes die kunnen worden gedetecteerd met toekomstige instrumenten.
