De interplanetaire ruimte kan nauwelijks een rustige plaats worden genoemd. De zon laat constant hoge energiedeeltjes vrij die satellieten kunnen beschadigen of de gezondheid van astronauten kunnen schaden. Door de negatieve invloed van de aarde wordt het magnetische veld bespaard.
Sommige delen kunnen echter doorbreken. Deze momenten worden opgelost door de MMS-missie (Magnetospheric Multiscale). Nieuwe gegevens laten zien dat kosmische plasmadraaikolken die op tornado's lijken een turbulente grens creëren die in staat is om deeltjes in de nabije aardoppervlakte door te laten.
MMS werd in 2015 gelanceerd met behulp van vier ruimtetuigen die driedimensionale metingen van de magnetosfeer van de aarde uitvoeren. Het project onderzoekt het proces van overdracht van deeltjes in de magnetosfeer, rekening houdend met de oorzaken en gevolgen.
Aan de hand van onderzoeksgegevens en nieuwe 3D-simulaties konden wetenschappers voor het eerst de details bestuderen van wat er aan de grenzen van de magnetosfeer gebeurt.
Kelvin-Helmholtz-golven worden waargenomen bij natuurlijke verschijnselen, bijvoorbeeld bij de botsing van twee vloeistoffen. Op de foto komt dit tot uiting in de vorm van wolken. Binnen de magnetosfeer is de dichtheid veel lager dan buiten, waar de zonnewind heerst. De magnetopauze (grens) verliest stabiliteit wanneer twee gebieden met verschillende versnellingen bewegen. Hierdoor vormen Kelvin-Helmholtz-golven (grootschalige draaikolken) langs de rand. Dit leidt tot het ontstaan van plasma-tornado's.
Kelvin-Helmholtz-golven zijn te vinden in het hele universum, waar twee materialen met verschillende dichtheden in de buurt bewegen. Supercomputer Titan en MMS-gegevens toonden aan dat tornado's veel efficiënter bleken te zijn dan eerder werd gedacht. Een vergelijking van simulatie en observatie hielp bij het afleiden van nauwkeurige gebeurtenisparameters. Sommigen bereikten 9.300 mijlen, en anderen 60, 90 en 125 mijlen lang.
Onlangs is MMS op een nieuw orbitaal punt geïnstalleerd, waar ze de interactie van energie en deeltjes in de magnetosfeer van de aarde zullen blijven bestuderen. Het is belangrijk om de fundamentele ruimteconcepten volledig te begrijpen, omdat de werking van satellieten en het communicatiesysteem ervan afhankelijk is.
