Wetenschappers hebben overvloed gemeten in 11 bolvormige clusters in de sterrenstelsels NGC 147, NGC 6822 en Messier 33. De nieuwe studie kan onze kennis van de chemische samenstelling van sterrenpopulaties in het heelal vergroten.
Bolvormige sterrenhopen zijn bolvormige collecties van dichtgekoppelde sterren in een baan om sterrenstelsels. Voor onderzoekers zijn dit waardevolle laboratoria die onderzoek naar de evolutie van sterren en chemicaliën mogelijk maken.
Daarom besloot een groep wetenschappers om de spectra te analyseren van bolvormige clusters in sterrenstelsels NGC 147, NGC 6822 en M33 die in de lokale groep woonden. Spectroscopische gegevens werden verkregen met een HIRES-spectrometer met behulp van de Keck I-telescoop (Hawaii) en UVES op de Very Large Telescope (Chili).
Analyse heeft aangetoond dat bolvormige clusters in dwergstelsels gevoelig zijn voor metaalarme objecten, vergeleken met hun tegenhangers in de halo van de melkweg. Het was echter niet mogelijk om een enkel bolvormig cluster te vinden met een metalliciteit lager dan -2,5.
De metaalverdeling van veldsterren en GC in NGC 147. Voor het tweede geval werden de balken geschaald volgens de helderheid van de V-band van elk cluster
Wetenschappers geloven dat de verhouding van stellaire alfa-elementen tot ijzer zich anders gedraagt, gebaseerd op de metalliciteit in dwergsterrenstelsels en M33. Ook suggereren de bevindingen dat de metaalarme clusters begiftigd zijn met alfa-amplificatie op ongeveer hetzelfde niveau als de bolvormige sterrenhopen in onze melkweg.
Het bleek dat de alfa-elementen in de M33-bolvormige clusters patronen volgen die lijken op de bolvormige sterrenhopen van de Melkweg. Dit suggereert dat de M33 halo snel werd verrijkt, waar nucleosynthese van type II supernova domineert.
De onderzoekers merkten op dat modellen met een lage metaalwaarde suggereren dat bolvormige sterrenhopen in de Melkweg, dwergstelsels en M33 soortgelijke verrijkingsverhalen hadden.
