Dit jaar opende op 21 januari met een maansverduistering. Maar voor de maan is dit slechts de eerste stap in het aantrekken van aandacht, want in 2019 zal het 50 jaar geleden zijn dat de bemanning op de satelliet van de aarde voor het eerst landde in de Apollo 11-missie.
Na meer dan vier decennia was de maan opnieuw onder de controle van ruimteagentschappen over de hele wereld. En nu wordt de aardsatelliet als doelwit beschouwd, zowel voor robotmissies als voor menselijke lanceringen. Maar laten we eerst eens praten over een recente zonsverduistering.
Een totale maansverduistering doet zich voor wanneer onze planeet tussen de maan en het zonlicht passeert en de stralen van een ster blokkeert. Dus, de maan bevindt zich in de schaduw van de aarde en het oppervlak ervan wordt oranje of rood. Waarom? Het feit is dat een klein deel van het zonlicht wordt gebroken door de atmosfeer van de aarde, en in feite bereikt het rode licht de oppervlakte van de maan. Veel Europeanen zijn vroeg wakker om het fenomeen te bewonderen en foto's te maken. Hier is een afbeelding van het Lago Maggiore. Maar de aardesatelliet is niet alleen een van de mooiste en nabije hemellichamen, maar ook een doelwit voor toekomstige missies.
Het European Space Agency werkt samen met internationale partners om verschillende missies naar de maan voor te bereiden. De ontwikkeling zal de komende jaren duren. De basis voor de voorbereiding van het ruimtevaartuig Orion, dat mensen naar de maan zou moeten brengen.
De Europese servicemodule (engine), die het ruimtevaartuig activeert, wordt nu getest in de Verenigde Staten. ESA is ook van plan om robotmissies te sturen om de poolgebieden te verkennen.
