Artistieke interpretatie van Proxima b cirkelt rond de rode dwerg Proxima Centauri.
De aardachtige planeet Proxima b bevindt zich buiten ons systeem binnen de bewoonbare zone van zijn ster. Maar de stervormige stralen laten mogelijk geen kans voor de aanwezigheid van de atmosfeer, waardoor de mogelijkheid van de vorming van levensvormen wordt verminderd.
Proxima is 4 lichtjaren en wordt beschouwd als de naaste buur. Maar de planeet passeert niet voor een ster in het zichtbare spectrum, dus onderzoekers worden gedwongen te speculeren op computermodellen.
Eén van deze simulaties heeft onze planeet vervangen in plaats van Proxima b om de invloed van sterren te traceren. Zelfs de aanwezigheidsfactor in de bewoonbare zone geeft geen 100% kans op de geboorte van het leven.
Veel hangt af van de atmosfeer, die het klimaat, de temperatuur regelt en een beschermende laag tegen straling garandeert. Het model laat zien dat Proxima Centauri-stralen de planeet hard treffen. Maar hoe snel verdwijnt de atmosfeer?
Hoogenergetische ultraviolette stralen ioniseren atmosferische gassen en stoten elektronen naar buiten. Dan krijgen nieuwe de kracht om zich los te maken van de werking van de zwaartekracht en zich terug te trekken in de ruimte. Als gevolg hiervan is de hoeveelheid straling op het baanpad van de exoplaneten honderd keer groter dan die op aarde. Dit trekt niet alleen de lichtste moleculen (waterstof) uit, maar verwijdert ook zuurstof met stikstof. De uitputting wordt uitgevoerd met een snelheid die 10.000 maal die van de aarde is.
De onderzoekers hebben ook twee factoren overwogen. Dit is de temperatuur van de thermosfeer - deze warmt op en verhoogt de atmosferische emissies. Evenals de schaal van het gebied waar elektronen uit worden getrokken - verhoogde gevoeligheid op magnetische polen. Berekeningen tonen aan dat Proxima b in 100 miljoen jaar de hele atmosfeer van de aarde kan opgebruiken.
Bij het jagen op exoplaneten letten wetenschappers vooral op rode dwergen, omdat ze koud zijn en vaker voorkomen. De planeten dichtbij hen zijn dichterbij, wat een hogere kans op het verschijnen van het leven betekent. Het vulkanisme, de frequente val van meteorieten en het verlies van de atmosfeer verminderen de kansen op bewoonbaarheid echter drastisch.
