Afgelopen herfst slaagde de mens erin om de spectaculaire versmelting van twee neutronensterren waar te nemen, waarbij zwaartekrachtsgolven verschenen. Maar het lijkt erop dat deze gebeurtenis ook werd gevolgd door de geboorte van een zwart gat. Deze "nieuwkomer" zal het minst massieve zwarte gat zijn dat ooit is gevonden.
De nieuwe studie analyseerde informatie van het Chandra X-ray Observatory, uitgevoerd na het detecteren van Fermi-gammastraling in een gravitatiegolf observatorium van een laserinterferometer (LIGO) en missies.
Terwijl elke beschikbare telescoop de GW170817-bron bewaakte, waren Chandra's röntgenstralen cruciaal om te begrijpen wat er gebeurde na de botsing van twee neutronensterren.
LIGO-gegevens toonden aan dat de massa van het ontstane object ongeveer 2,7 maal de zonne-energie is. Deze beperking impliceert de aanwezigheid van de meest massieve neutronenster of een ongelofelijk laag massa zwart gat (meestal 4-5 keer zo massief als de zon). Chandra's waarnemingen toonden niet alleen wat is, maar wat niet. Als het ging over de geboorte van een massieve neutronenster, zou het een krachtig magnetisch veld creëren met een expanderende luchtbel van hoogenergetische deeltjes, die een heldere röntgenstraling veroorzaakte. Maar zichtbare röntgenfoto's zijn honderden malen lager dan verwacht. Daarom heeft het zwarte gat meer kansen. Als dat zo is, zien we een complex scenario van de vorming van zwarte gaten. In het geval van GW170817 waren er twee supernova-explosies nodig.
De enquête van Chandra vond de bron na 2-3 dagen niet, maar na 9, 15 en 16 dagen was het mogelijk om het op te merken. Het duidelijkste zicht kwam 110 dagen na het evenement. Vergelijking met gegevens van andere telescopen hielp om röntgenstralen te zien als een schokgolf veroorzaakt door samenvoeging. Er zijn geen tekenen van röntgenstraling van een neutronenster. Als het een zwart gat is, zou het zwakker moeten worden, wat onlangs werd waargenomen met de verzwakking van de schokgolf.
Interessant is dat als volgende observaties een enorme neutronenster onthullen, dit de theorie van de structuur van neutronensterren en het begrip van hun massaliteit schendt.