Een artistieke interpretatie van een dichte stofring die in staat is om energieprocessen te verbergen in de buurt van een superzwaar zwart gat. SOFIA laat zien dat de stofverdeling 30% minder is dan eerder werd gedacht.
Met behulp van het SOFIA infrarood-instrument konden wetenschappers stof vinden rond actieve zwarte gaten, die compacter bleken te zijn dan verwacht.
De meeste grote sterrenstelsels hebben superzware zwarte gaten in hun midden. Velen van hen blijven meestal kalm. Maar sommige eten actief. Gevangen materiaal zorgt voor krachtige energie-emissies. Deze soort wordt actieve galactische kernen genoemd.
De vorige analyse zegt dat alle actieve galactische kernen een vergelijkbare structuur hebben. Dit zijn stof donuts (torus) rond superzware zwarte gaten. Het SOFIA-apparaat hielp infraroodstraling te zien rond 11 objecten die zich op een afstand van 100 miljoen lichtjaar bevonden. Deze torussen bleken 30% kleiner te zijn dan de voorspellingen zeiden, en de piek infrarode straling verblijft op langere infrarode golven. Het stof dat het zwarte gat bedekt, is dus veel compacter.
We zien ook dat actieve galactische kernen het grootste deel van hun energie uitzenden in golven die niet vanuit onze positie kunnen worden bekeken, omdat ze worden geabsorbeerd door de atmosfeer. SOFIA bevindt zich echter boven 99% van de waterdamp en biedt u de mogelijkheid om stoffige structuren te analyseren.
Het zal nog steeds nodig zijn om te begrijpen of alle waargenomen emissies optreden in tori of dat er een extra component is. SOFIA draagt bij tot een meer gedetailleerde analyse van de structuur.
