Een nieuwe methode op basis van AI zal in staat zijn om de maankraters te berekenen.
De onderzoekers besloten om een nieuwe techniek te gebruiken om de grootte en locaties van kratereffecten op de maan te meten. Als u alleen op menselijke arbeid vertrouwt, lijkt het proces ingewikkeld. Je moet handmatig door de afbeeldingen bladeren, de kraters zoeken en tellen en vervolgens hun maten berekenen.
De nieuwe technologie is gebaseerd op kunstmatige intelligentie die het proces kan automatiseren, wat tijd en moeite bespaart. Vroege onderzoekers hebben al geprobeerd algoritmen te maken die kraters kunnen identificeren en tellen. Maar wanneer toegepast op slecht zichtbare gebieden, werkten de methoden niet.
Nu is er een nieuw algoritme verschenen dat kraters niet alleen op de maan, maar ook op Mercurius kan zien. Om de nauwkeurigheid te bevestigen, hebben wetenschappers eerst het neurale netwerk getraind in een enorme hoeveelheid gegevens die 2/3 van de maan beslaan. Het mechanisme werkte zo goed dat het erin slaagde om tweemaal zoveel kraters te vinden dan door handmatig tellen werd aangeboden. In feite werden ongeveer 6.000 voorheen onbekende kraters ontdekt. De techniek is gebaseerd op een ultra-accuraat neuraal netwerk - een klasse van machine learning algoritmen, die op verschillende gebieden van het menselijk leven wordt gebruikt. De gegevens die door de algoritmen worden gebruikt, zijn ontleend aan de kaarten van orbitale satellieten.
Er zijn tienduizenden ongeïdentificeerde kraters op de maan, die bijna niet met het oog te vinden zijn. Daarom hebben mechanische apparaten hier een groot potentieel. Het is uiterst belangrijk om de grootte en het aantal formaties op de maan te kennen, omdat het een brede informatielaag biedt over de vroege geschiedenis van ons systeem.
Op de maan is er geen atmosfeer, platentektoniek, water en kleine erosie, waardoor ze oude sporen van impact (kraters met een leeftijd van 4 miljard jaar) heeft weten te bewaren. Het is belangrijk op te merken dat de techniek werkt voor airless hemellichamen. In de toekomst zijn ze van plan het algoritme te verbeteren om nog meer kleine kraters te vinden.
