V1247 Orion is een jonge hete ster, waarrond een dynamische stof- en gasring is geconcentreerd. De schijf kan in twee delen worden beschouwd: de centrale en fijnere structuur van de halve maan
Wetenschappers besloten een frisse blik te werpen op de zoektocht naar de opkomende planeten. Jonge sterren beginnen hun bestaan in een enorme stof- en gasschijf, die uiteindelijk verdwijnt of deeltjes samenkomen in planeten en asteroïden.
Maar onderzoekers proberen te begrijpen hoe deze elementen zich kunnen verenigen en lichamen met asteroïde parameters kunnen vormen. Een van de redenen is dat het slepen van de schijf ervoor zorgt dat de deeltjes dichter bij de ster komen, waardoor de structuur wordt vernietigd (radiale drift).
In een nieuwe studie gebruikten wetenschappers telescopen met een hoog vermogen om Orion's V1247 te bestuderen. Het team onderzocht de omliggende stofschijf zorgvuldig: een centrale dichte ring en een zwakke buitenste halve maan. Er wordt aangenomen dat het gebied tussen de ring en de halve maan (donkere band) wordt gecreëerd door een jonge planeet die langs zijn pad draait. Deze gebieden met hoge druk kunnen fungeren als beschermende barrières rond de planeten, waardoor deeltjes van miljoenen jaren worden aangetrokken.
ALMA liet voor het eerst de complexe structuur van een soortgelijke vortex overwegen. Crescent speelt de rol van een stofinvaller. Dit wordt bevestigd door vroegtijdig delen van de computer, voorspellend dat stofvallen aan de buiten- en binnenranden van de schijf moeten verschijnen. De aanwezigheid van deze vallen vult de gaten in de theorie van de planetaire formatie en legt uit hoe de deeltjes naar de centrale ster afdrijven en worden vernietigd voordat ze uitgroeien tot grote lichamen.
