Het algoritme voor helikoptervorming helpt astronomen om het verschijnen van planeten en sterrenstelsels nauwkeuriger te voorspellen. Wetenschappers van de Yale University hebben een nieuw model afgeleid om te begrijpen hoe zwarte gaten, planeten en sterrenstelsels ontstaan in een omgeving die rijk is aan wervels.
Denk niet dat ruimte een rustige plaats is. Het is gevuld met stof, gas, vloeistoffen en een staat van turbulentie. Je kunt ontmoeten en draaikolken - formaties, objecten trekken naar de centrale regio.
In een nieuwe studie probeerde het team het contact van de wervelstormen in de aanwasschijf weer te geven - een roterend veld van materie, dat massieve kosmische lichamen omringt, zoals zwarte gaten. Accretion-disks fungeren als kraamkamers voor planeten, systemen en sterrenstelsels.
Traditionele modellen waren gebaseerd op een explosieve omgevingsomgeving vol krachtige slagen. De nieuwe heet Maelstrom3D en is gebaseerd op een wervelende interactie in een minder verwarmde omgeving. Het gemaakte algoritme laat zien hoe de bladen van een draaiende helikopter in contact komen met de wervels die hierdoor worden gecreëerd. Bij het installeren van het model is het belangrijk dat het contact tussen de vellen correct is.
Het nieuwe model is al toegepast op verschillende wervels die zijn ingevoegd in een hypothetische aanwasschijf en heeft twee belangrijke verschillen opgemerkt ten opzichte van eerdere onderzoeken: wervels kunnen tijdens het voortbewegen golven werpen en het aantal banen verschilt van modelvluchten.
Maar bovenal troffen de wetenschappers het detailniveau. Maelstrom3D kan ook buiten de astronomie worden gebruikt. Het laat bijvoorbeeld zien dat de oude plesiosauriërs wervelwinden creëerden met hun voorvinnen, waardoor de achterste meer energie produceerden om te bewegen.
