In 1995-2003 NASA's Galileo-ruimtevaartuig voerde verschillende vluchten uit naar het satelliet Europa van Jupiter. Sommige gegevens wezen op het bestaan van een vloeibare oceaan onder het ijzige oppervlak van de maan. Wetenschappers geloven dat het microbiële leven of de overblijfselen van vroege vormen in staat zijn om in de oceaan te leven.
Wetenschappers zijn het eens over de locatie van de zoekopdracht (onder de ijslaag van de planeet, waar water de kern raakt en biochemische ingrediënten voor het leven kan redden), maar tot nu toe weet niemand zeker hoe daar te komen. De ijslaag wordt verondersteld 2-30 km dik te zijn, wat een ernstig probleem is voor diepgaande onderzoeken.
Artistieke visie op het boormechanisme op de satelliet van Jupiter Europe
In een recent onderzoek stelden wetenschappers het concept voor om een tunnelrobot met nucleaire uitrusting te maken. Hij zal in staat zijn om onder de ijsplaat door te dringen en naar de gewenste locatie te komen, samen met het benodigde pakket gereedschappen voor het zoeken naar leven (echt of uitgestorven). Hoewel er geen exacte beschrijving is van hoe de robot zo'n laag ijs zal doorbreken, hebben de ontwikkelaars het principe van onderzoek ter plaatse al beschreven. De robot onderzoekt het ijs over de schaal en test het water op het ijs-wateroppervlak, waarbij het onderste deel van de ijslaag wordt onderzocht op de aanwezigheid van microbiële biofilms. De mogelijkheid om te zoeken naar vloeibare watermeren in een ijsscala wordt ook overwogen. Er zijn al twee vermeende ontwerpen van de bot: in een kernreactor en bronnen van radioactieve warmte (zoals voor ruimtevluchten).
Warmte van beide bronnen kan worden gebruikt om de ijslaag te smelten. Verbindingen worden geleverd door een reeks repeaters die zijn verbonden via glasvezelkabels. NASA sponsort vaak conceptueel onderzoek als het potentieel in de voorgestelde technologie ziet. Het is belangrijk voor ons om te begrijpen of er leven is buiten de aarde. Europa lijkt een veelbelovende plek om te kijken.
