aangetroffen
Nieuw onderzoek toont aan dat de rivaliteit van gigantische planeten zoals Jupiter en Saturnus in de beginperiode van het zonnestelsel mogelijk de bouwstenen voor de pasgeboren Aarde heeft opgeleverd, waardoor de planeet chemische elementen heeft waardoor het een kern van gesmolten metaal kan bevatten.
We waren op de maan, maar we raakten nauwelijks het oppervlak van onze planeet!
De studie, die is gebaseerd op computermodellen, lost twee lang bestaande geheimen op over het recept van Moeder Natuur voor de aarde. Ten eerste, waarom heeft de planeet veel zeldzame aardmetalen, zoals samarium (Sm) en neodymium (Nd), vergeleken met meteorieten, waarvan wordt aangenomen dat ze de bouwstenen van de aarde zijn.
De tweede: hoe de metalen kern van de planeet miljoenen jaren lang heet blijft en convectie vormt - een proces dat een beschermend magnetisch schild van de aarde genereert. Anke Wohlers en Bernard Wood, onderzoekers aan de Universiteit van Oxford, hadden het idee om een rijk grijs lichaam toe te voegen aan het computermodel van de vorming van de aarde. Hierdoor konden we een onderzoek koppelen naar de chemische mismatch tussen de elementen van de aarde en meteorieten en de waarnemingen van het NASA-ruimtevaartuig, de boodschapper dat Mercurius een hoog zwavelgehalte heeft.
Modellen tonen aan dat een object van een derde van 20 tot 40 procent van de grootte van de aarde kan hebben om het vereiste chemische mengsel te produceren. Een catastrofe kon plaatsvinden wanneer de bouwstenen van de aarde zich verenigden en een object, de grootte van Mars, genaamd Theia, dat leidde tot de vorming van de maan, erin crashte.
"Verplaatst door Jupiter, zag het binnenste deel van het zonnestelsel eruit als een mixer," zei Wood. "In dergelijke omstandigheden kunnen objecten die rijk zijn aan zwavel door het zonnestelsel worden verspreid."
