Er is niets verrassends aan het feit dat veel grote wetenschappers en genieën na de dood hun lichaam aan de wetenschap zullen nalaten. Er wordt speciale aandacht besteed aan het brein, omdat het probeert functies te vinden die ons slimmer maken. De geheimen van het genie van Albert Einstein wilden er veel van onthullen. Maar deze wens is op de een of andere manier uitgegroeid tot een ontvoering.
Grote theoretisch natuurkundige
Albert Einstein trekt de aandacht, als een van de grootste wetenschappers, en als een nogal vreemde persoon met veel ongewone gewoonten (zoals afkeer van sokken - "feiten over Albert Einstein, die je niet kon horen "). Hij wordt een van de grondleggers van de moderne theoretische fysica genoemd (op dit gebied schreef hij meer dan 300 papers).
Hij slaagde erin onze perceptie van de wereld en het universum sterk te beïnvloeden door de speciale relativiteitstheorie en de algemene relativiteitstheorie. Zelfs op het niveau van wiskundige vergelijkingen was hij in staat om het bestaan van zwarte gaten en gravitatiegolven te voorspellen. Hij verwierp Newton's zwaartekracht en stelde een nieuwe theorie voor. Hij bouwde de basis voor nieuwe fysica ten koste van de kwantumtheorie, en liet anderzijds ook toe om naar ruimte en tijd te kijken.
Bovendien slaagde de wetenschapper erin verschillende uitvindingen te doen, zoals het originele hoortoestel en een stille koelkast. Velen droomden ervan om de geheimen van het werk van zijn hersenen te onthullen, maar hij riskeerde er maar één.
Dood van een genie
Albert Einstein stierf in 1955, toen hij 77 jaar oud was. Bij autopsie vonden ze de oorzaak - een aortisch aneurysma. De verpleegster slaagde erin een paar woorden te horen, maar ze waren in het Duits en de Amerikaan (het was in Princeton) kon niets begrijpen.
Het is bekend dat de wetenschapper in het testament op een stille begrafenis heeft aangedrongen. Hij hield niet van pracht en praal en wilde geen parade ter ere van hem, maar cultiveerde een persoonlijkheid. Daarom verzamelden alleen hechte mensen zich bij de begrafenis (ongeveer een dozijn mensen). Het lichaam was verbrand en de as was verdreven. Hier is slechts een zeer waardevol deel van Einstein op aarde gebleven.
Gestolen hersens
De autopsieprocedure werd uitgevoerd in het Princeton-ziekenhuis. De lokale patholoog Thomas Harvey was hiervoor verantwoordelijk. Natuurlijk was hij onder de indruk van de beroemde natuurkundige, dus haalde hij de hersenen eruit en bewaarde hij deze in een oplossing van 10% formaline. Hij gaf het lijk aan het rouwcentrum en besloot het brein te houden om de geheimen van het genie van de wetenschapper te ontdekken.
Om dit te doen, hield Harvey een grootschalige fotografie waarbij hij beelden van de hersenen vanuit alle hoeken kreeg. Hij verdeelde het vervolgens in 240 blokken en verzegelde elk stuk met een colloïdale film.
In de toekomst zijn 3 grootschalige onderzoeken uitgevoerd naar de studie van het brein van Einstein. Wetenschappers slaagden erin veel interessante dingen te vinden, maar de daad van Harvey werd zowel door de familie als door het ziekenhuispersoneel met vijandigheid begroet.
Schandaal en ontslag
Feit is dat niemand met zekerheid kan zeggen of Einstein zijn eigen brein mocht bestuderen. In een biografie van Ronald Clark (1970) staat bijvoorbeeld dat de wetenschapper erop had gestaan. Het gezin gaf echter geen toestemming en er was niets dergelijks in het testament.
Toen ze achter Harvey's actie kwamen, werd hij ontslagen met een schandaal en eiste dat het brein zou worden teruggegeven. Maar hij weigerde. De patholoog was oprecht verbaasd over de algemene verontwaardiging. In een interview zei hij dat het hem vanzelfsprekend leek dat het nodig was om de hersenen van een van de meest ingenieuze natuurkundigen van onze tijd te bestuderen. Harvey zei dat hij ervan overtuigd was dat er toestemming was voor dergelijk onderzoek.
De feiten zeggen echter nog steeds het tegenovergestelde. Harvey handelde tegen de wensen van zijn familie in en had geen toestemming van het ziekenhuis. Hij werd ontslagen, zijn vrouw ging weg en tot het einde van zijn dagen moest hij in een fabriek werken.
Wat is het genie van Einstein?
Omdat het brein al is gestolen, heeft het gezin van de wetenschapper toestemming gegeven om te studeren na het feit. Onderzoeksteams voerden verschillende manipulaties uit en leverden een grote hoeveelheid gegevens. Om de hersenen beter te begrijpen, werd deze vergeleken met monsters van dezelfde leeftijd van andere mensen.
Het bleek dat de hersenen van de wetenschapper minder wogen dan het gemiddelde. Als gewone mannen - 1400 g, toen hij - 1230 g. Maar hij merkte een grote indicator op van de dichtheid van neuronen, wat een verhoogde mentale activiteit garandeerde. Er waren ook meer gebieden verantwoordelijk voor wiskundige vaardigheden (15% meer). De verwachting was de detectie van een ontwikkeld hersengebied, kenmerkend voor linkshandige muzikanten (gespeeld op de viool). De dikte van het corpus callosum was groter dan normaal, wat zorgde voor een intensievere communicatie en gegevensverwerking tussen de twee hemisferen. Ik was verrast door de staat van de schepen, omdat ze te "jong" leken, alsof dit niet het brein was van een oude man, maar van een jonge kerel.
Postscript
Sommige deskundigen zijn nog steeds kritisch over dergelijke studies en vinden het niet logisch om ze te bestuderen. Onder de sceptici staat de psycholoog Terence Hines. Hij zegt dat elk brein anders is. Je kunt proberen een persoon te vinden met dezelfde indicatoren, maar dit is geen garantie voor genialiteit. Dat wil zeggen, het is onmogelijk om talent te vinden in de fysieke parameters van de hersenen. Bovendien is het nog steeds moeilijk te begrijpen: hoogbegaafdheid hangt af van de structuur van de hersenen, of de hersenen zelf hebben al deze eigenschappen gekregen dankzij het werk van Einstein (misschien was hij van nature een genie).
