Vorige maand stonden kranten, community-kanalen, radioprogramma's en sociale media vol met berichten over een ontdekte asteroïde die dicht bij de aarde zou komen.
Een asteroïde, of zoals later bleek de uitgestorven kometen kern, werd bekend als de "Geest" (de officiële naam 2015 TB145). Maar wat de aandacht van journalisten trok, was het feit dat er geen waarschuwing was dat een vliegende kassei met een snelheid van 36.000 meter per seconde zou vliegen.
Hier is een eenvoudig antwoord op: asteroïden en kometen zijn erg moeilijk te detecteren. Bovendien zijn asteroïden meestal klein en donker. In het geval van de asteroïde "Geest", was deze niet meer dan 600 meter in diameter en had een albedo van 0,06. Overigens heeft het albedo van het bord dezelfde betekenis. Stel je nu voor dat een schoolbord, dat 600 meter breed is, met een snelheid van 36.000 meter per seconde in de ruimte beweegt - het is natuurlijk moeilijk te detecteren.
Gelukkig zijn er organisaties en legers van amateur-astronomen over de hele wereld die op zoek zijn naar deze onverwachte bezoekers.
Er zijn ten minste zeven geautomatiseerde observatoria die de nachtelijke hemel scannen op dergelijke objecten. Het Lincoln Near-Earth Asteroid Research-programma, het LINEAR-laboratorium van Near-Earth Asteroids en de Catalina Sky Survey, zijn de beroemdste observatoria die duizenden nabije-aarde objecten en een aantal kometen hebben ontdekt. De herstelde NASA Neowise ruimtetelescoop duikt ook met infrarood licht de ruimte in. De methode, die door alle geautomatiseerde systemen wordt gebruikt, is om constant de ruimte te onderzoeken en het sterre veld te analyseren op zoek naar objecten die er niet zouden moeten zijn. Wanneer het object wordt gedetecteerd, moet het zijn baan berekenen.
Om dit te begrijpen, stel je voor dat je een foto moet nemen van een tennisbal die door de lucht vliegt. Een enkele foto kan een idee geven van de positie van een object, maar het zal absoluut niets zeggen over de snelheid en richting. U moet binnen een bepaalde tijd meer foto's maken. Hetzelfde geldt voor de asteroïdefoto. U moet deze eerst openen en vervolgens de baan berekenen. Nadat de orbitale kenmerken bekend zijn, is het mogelijk om het baanpad te voorspellen en het risico van dit object te berekenen.
Op dit moment zijn er 13280 bijna-aardse objecten ontdekt die in de omloopbaan van de aarde passeren. We hoeven alleen maar onze ogen open te houden en de sterrenhemel nauwgezet te volgen.
