Voor de eerste keer hebben astronomen de pulsaties van een ster opgemerkt die worden veroorzaakt door een zwaartekrachtverbinding met een enorme planeet.
De sterromance floreerde in een systeem dat zich op 370 lichtjaren van de aarde bevond. Het bleek dat de pols "hartslag" van de ster verandert terwijl de exoplaneet in zijn korte baan naderbij komt.
De ontdekking werd gedaan met behulp van de Spitzer Space Telescope van de NASA, die kleine rimpelingen van stellaire helderheid bewaakt. De HAT-P-2 ster zal een enorme exoplaneet in een baan houden - de "hete Jupiter", die acht keer groter is dan het object van het zonnestelsel, en zijn baan veroorzaakt pulsaties in de bovenste lagen van de ster.
Hoewel soortgelijke pulsaties al eerder zijn opgemerkt (deze worden de 'hartslag van de ster' genoemd), maar dit is de eerste keer dat er een effect is waargenomen tussen de ster en de planeet.
"Precies op Valentijnsdag vonden we het eerste voorbeeld van een planeet die het hart van een ster sneller laat kloppen", zegt Julien de Wit van het Massachusetts Institute of Technology in Cambridge.
Sinds 2007 weten astronomen dat dit stersysteem een exoplaneet (HAT-P-2b) heeft, maar voor het eerst hebben ze hun effect op de helderheid gevangen. Interessant is dat HAT-P-2b 100 minder is dan de gastheerster. Het is daarom verrassend dat zijn zwaartekracht de buitenste lagen van de ster zo sterk kan beïnvloeden. "Het is opmerkelijk dat deze relatief kleine planeet lijkt te handelen naar een ster met zoveel kracht dat we het van ver zien", zegt planetaire wetenschapper Heather Nutson van het California Institute of Technology in Pasadena (Californië).
Hot Jupiters zijn een speciale klasse exoplaneten die super dicht bij hun sterren spinnen. In de regel zijn ze massiever dan Jupiter, maar hun volledige beurt vindt plaats in een paar dagen en soms zelfs in uren. In het geval van de HAT-P-2b, maakt deze om de 5,6 dagen zijn volledige ronde en de baan is nogal excentriek, omdat deze eerst dicht bij de gastheer komt en vervolgens terugkaatst. En hier bij het naderen, gebeurt er een "kus", wat leidt tot impulsen van helderheid.
Maar na analyse van de situatie is de wetenschapper verlieslatend. Pulsen ("heartbeat") hebben een hogere frequentie dan verwacht. Dus in onze wetenschap is er een kloof over de gravitationele interacties tussen sterren en orbitaal hete Jupiter.
