Sterrenstelsels draaien volgens het uurwerkprincipe

Sterrenstelsels draaien volgens het uurwerkprincipe

Het Hubble-telescoopbeeld toont het Pinwheel, een grootschalig sterrenstelsel - een van de beroemdste voorbeelden van "grote spiralen". Dit is het grootste en meest gedetailleerde beeld van een spiraalvormig sterrenstelsel van een telescoop.

Wetenschappers hebben ontdekt dat alle sterrenstelsels eenmaal in een miljard jaar draaien, ongeacht hun enorme omvang. De aarde draait rond zijn as, geeft ons de lengte van de dag, en de volledige baan rond de zon geeft een jaar.

Dit is natuurlijk niet de nauwkeurigheid van Zwitserse horloges. Echter, ongeacht hun galactische grootte, het neemt sterrenstelsels 1 miljard jaar nodig om helemaal te reizen. Met conventionele wiskundige formules kan ook worden aangetoond dat alle sterrenstelsels van dezelfde grootte dezelfde gemiddelde inwendige dichtheid hebben.

Het identificeren van dit patroon geeft een beter begrip van de mechanica van rotatie. Het zal moeilijk zijn om snel een dicht sterrenstelsel te vinden als de aangrenzende ruimte vergelijkbaar is, maar voorbeelden met een lagere dichtheid roteren langzamer. Ook hebben onderzoekers bewijs gevonden voor de vorming van oude sterren aan de rand van sterrenstelsels. Naast de populatie van oudere sterren, zagen ze kleine groepen jonge objecten en interstellair gas. Dit is een belangrijk resultaat, omdat een goed begrip van waar de melkweg eindigt ons toestaat onze waarnemingen te beperken en geen tijd en rekenkracht te verspillen aan het bestuderen van gegevens buiten een bepaald gebied.

De volgende generatie radiotelescopen zal in staat zijn om met enorme hoeveelheden gegevens te werken, wat het mogelijk maakt precies te weten waar de rand van de Melkweg zich bevindt en de rekenkracht te verminderen.

Opmerkingen (0)
Zoeken