Voor de eerste keer hebben astronomen zwaartekrachtgolven gedetecteerd van een fonkelende hypermassieve neutronenster. Zwaartekrachtsgolven werden voorspeld door Albert Einstein in de algemene relativiteitstheorie (1915). Golven zijn verstoringen in de ruimte die worden veroorzaakt door snel bewegende massa's die zich vanuit een bepaalde bron voortplanten. Wanneer de golven de aarde bereiken, lijken ze ongelooflijk zwak, dus vereist de detectie extreem gevoelige instrumenten. Pas in 2016 waren wetenschappers voor de eerste keer in staat om zwaartekrachtsgolven te vangen en hun bestaan te bevestigen met de hulp van LIGO.
De grafiek toont datapunten van het LIGO zwaartekrachtgolf observatorium. Voor jou is een gebeurtenis GW170817 in zwaartekrachtsgolven, gecreëerd door de samensmelting van twee neutronensterren. Na de fusie neemt de frequentie van de zwaartekrachtgolf een paar seconden af, wat een gecombineerd object met een afnemende rotatiesnelheid aangeeft. Na deze gebeurtenis werden de zwaartekrachtgolven nog 6 keer gevonden. Een van de gebeurtenissen van GW170817 was het resultaat van een fusie van twee neutronensterren (stellaire resten). Deze objecten verschijnen nadat de sterren massiever zijn dan de zon en exploderen in de vorm van supernovae.
De grafiek toont het aantal gammastralen in de tijd, met een initiële piek van 1,7 seconden na de definitieve fusie van twee neutronensterren. Een korte gammastraal burst duurt ongeveer 3 seconden.
Aanvankelijk dachten wetenschappers dat GW170817 het samenvoegen was van twee neutronensterren in een zwart gat. Het onderzoeksteam besloot om dit met behulp van LIGO te testen. Gedetailleerde analyse toonde de detectoren H1 en L1, verdeeld in 3000 km met een burst die 5 seconden duurde. Het is opmerkelijk dat de golfstoot begon tussen het einde van de eerste golf zwaartekrachtgolven en de daaropvolgende golf van gammastraling. Lage frequentie geeft aan dat voor ons geen zwart gat is, maar een grotere neutronenster.
