Neutronensterren worden vertegenwoordigd door coole en superdrainige materie. Voor moderne kernfysica is het gedrag van deze stof een van de grootste mysteries. Om het probleem op te lossen, hebben wetenschappers een nieuwe manier bedacht om de straal van neutronensterren te berekenen. Dit zou moeten helpen om te begrijpen wat er gebeurt met de substantie in de ster onder sterke druk.
De methode is gebaseerd op de simulatie van röntgenstraling door een thermonucleaire explosie in de bovenste lagen van de ster. Bij het vergelijken van de waargenomen röntgenstraling en de indicatoren van de modellen, was het mogelijk om een limiet aan te geven voor de grootte van de onderzoeksbron. Vond dat in een straal van een neutronenster 12,4 km zou moeten beslaan.
Vroege metingen toonden een resultaat van 10-16 km. Nieuwe gegevens demonstreren precies hoe nucleair-fysische omstandigheden worden gevormd in ongelooflijk dichte neutronensterren. Van bijzonder belang is de vergelijking van de toestand van neutronenmateriaal, waaruit blijkt hoe de samendrukbare stof zich gedraagt in extreem hoge dichtheden. De dichtheid van de materie van een neutronenster is 100 miljoen ton per cm3 3 4. Nu zijn dit de enige objecten in de natuur waarin dit soort extreme staat van materie kan worden bestudeerd. Deze informatie zal ook helpen om de gravitatiegolven beter te begrijpen van de impact van neutronensterren die door LIGO zijn vastgelegd.
Het blijkt dat de vorm van het gravitatiegolfsignaal afhankelijk is van de radii en de toestand van neutronensterren. Daarom zijn onderzoekers van plan om de resultaten te combineren om meer nauwkeurige indicatoren te krijgen.
