achter
Komeetmissie Rosetta stuurde een schokgolf die de weg baant door de sterrenwind. Wetenschappers kunnen deze functie nu pas detecteren.
Astrofysici zijn al lang op zoek naar bewijs van de aanwezigheid van een schokgolf van komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko, die de ESA Rosette ruimtesonde in 2016 bezocht. In andere kometen, zoals de komeet van Halley, worden dergelijke formaties voor het object gefixeerd.
De hoofdschokgolf vormt zich aan de grens tussen het magnetisch veld van de komeet, de stellaire wind en andere geladen deeltjes in de ruimte. In de eerste analyse zijn echter geen gegevens bekend over de aanwezigheid van een schokgolf rond de 67P. In een recente studie rapporteerden wetenschappers dat de komeet 67P nog steeds een schokgolf had. Het bleek simpelweg te zwak en asymmetrisch te zijn, dus bewoog het zich langs een onverwachte route, die moeilijk te detecteren was. Onderzoekers op zoek naar zich op het gebied richten weg van de kern van de komeet, maar een zorgvuldige analyse toonde aan dat de komeet gedurende twee perioden door het magnetoactieve gebied ging. Dit werd aangetoond door elektronen en protonen die op de grens reageerden.
De eerste periode viel op het moment dat de komeet de zon naderde, en de tweede keer toen het object wegvloog van de ster. Toen komeet 67P de zon naderde, bewoog de hoofdschokgolf zich verder dan de grenzen van de baanzone van het Rosette-apparaat.
