Als je denkt dat aurora's alleen beperkt zijn tot de aardse atmosfeer, dan is dit een grote fout. De Hubble-ruimtetelescoop was in staat om geweldige beelden te vangen met lichtstralen op de noordpool van Saturnus. Dit zijn de meest uitgebreide beelden die de telescoop produceerde voor de lichtshow van de planeet.
De afbeeldingen worden weergegeven door samengestelde foto's die zijn gemaakt voor en na de winterzonnewende van Saturnus in 2017 en aan het begin van 2018. De ESA legt uit dat de glans van Saturnus alleen kan worden waargenomen met behulp van UV-stralen, omdat grote hoeveelheden waterstof de atmosfeer van de planeet domineren.
Flikkering hangt af van de zonnewind, evenals de relatief snelle rotatie van de planeet. De dag duurt slechts 11 dagen op Saturnus. Waarnemingen van de telescoop vielen samen met de voltooiing van de Cassini-missie die Saturnus meer dan 10 jaar bestudeerde (de grote finale viel in september 2017). De aurora van de aarde strekt zich uit over 96 - 320 km in de atmosfeer, maar de gebeurtenissen op Saturnus kunnen oplopen tot 1.400 km.
Hoe worden de lichten gemaakt?
In het geval van de aarde worden de noorderlichten gevormd door deeltjes die worden uitgestraald door de zon in de vorm van de zonnewind. Wanneer een stroom van elektrisch geladen deeltjes onze planeet nadert, staat deze in contact met een magnetisch veld dat als een gigantisch schild functioneert. Terwijl hij de omgeving van de aarde beschermt, weet hij enkele van de zonnewinddeeltjes te vangen.
De deeltjes gevangen in de magnetosfeer zijn in staat om de magnetische veldlijnen naar de magnetische polen te activeren en te volgen. Daar komen ze in contact met zuurstof- en stikstofatomen in de bovenste atmosferische lagen, waardoor flikkerende en felle lichten zichtbaar worden in de poolgebieden.
