Optisch beeld van de quasar 3C 273 (afgebeeld in het midden), verkregen met de Hubble-ruimtetelescoop. Hij werd de eerste geïdentificeerde quasar.
In 1963 identificeerde astronoom Martin Schmidt het eerste quasi-stellaire object (quasar) - een extreem helder, maar ver verwijderd object. Hij slaagde erin om een enkele quasar te vinden - de actieve kern van een verre melkweg 3C 273. Het is 100 keer helderder dan alle sterren van de Melkweg.
In de laatste studie concludeerde het team van wetenschappers dat GRAVITY dat gaswolken, die zich snel rond het centrale zwarte gat bewegen, het hart van deze quasar vormen. Voor het eerst werd de massa van een zwart gat binnen 3C 273 gemeten in 2000. Dit resultaat werd bevestigd in de nieuwe analyse.
Kijk naar het zwarte gat
Het GRAVITY-instrument, gevestigd in het Paranal Observatory (Chili), speelt een belangrijke rol ten koste van ongekende mogelijkheden. Het verbindt 4 telescopen en vormt een interferometer met een lengte van 130 m. Het apparaat is in staat om verre astronomische objecten te detecteren met een extreem hoge resolutie.
Quasars - een van de meest verre objecten die ter observatie beschikbaar is. Ze zijn ook belangrijk voor de geschiedenis van het universum, omdat hun evolutie onlosmakelijk verbonden is met de groei van sterrenstelsels. Bijna alle grote sterrenstelsels bevatten zwarte gaten in de centra, maar lange tijd stond alleen een vertegenwoordiger van de Melkweg open voor studie. GRAVITY liet voor het eerst de beweging van gaswolken toe rond het centrale zwarte gat, en liet zien hoe ze ronddraaiden. Eerder was dit niet te zien vanwege de kleine hoekige grootte van het binnengebied van de quasar en een afstand van 2,5 miljard lichtjaar van ons. De brede emissielijnen die door gas in de buurt van het zwarte gat worden gecreëerd, zijn observatiesignalen van quasars.
Eerder werd de methode van variatie van licht in quasars gebruikt voor het onderzoek. Met GRAVITY kunt u echter structuren van 10 micro-hoekige seconden onderscheiden. Stel je voor dat je vanaf de aarde een muntstuk op het oppervlak van de maan kunt zien. Informatie over de beweging en de afstand van het gas naar het zwarte gat is belangrijk voor het meten van de massa van de laatste. Voor de eerste keer werd de oude methode getest door te testen, waarmee de schatting van 300 miljoen zonsmassa's werd bevestigd.
Dit is een belangrijk punt, omdat het voor de eerste keer mogelijk was om de nabijheid van een enorm zwart gat buiten het Melkwegstelsel te verkennen. Zwarte gaten zijn spannende objecten waarmee je de natuurkunde in extreme omstandigheden kunt verkennen.
