Vampiers zijn heel oude wezens die hun jonge lichaam ondersteunen en zich voeden met het bloed van levende mensen. Natuurlijk geloven alleen kinderen en adolescenten erin, en deze zelfde wezens worden alleen in sprookjes gevonden. Niemand zou hebben gedacht dat er iets gemeenschappelijks is tussen de kosmos en vampiers: de kosmos "voedt zich met" sterren en verjongt zichzelf. Een dergelijke vampier is echter niet-gereali- seerd.
Voordat je dit geheim ontdekt: hoe sterren precies worden gevormd - wetenschappers hebben hun werk fantastisch gedaan.
Stellaire evolutie begint in een dichte wolk van interstellair gas, instortend onder invloed van de zwaartekracht. Vaak bevatten deze wolken een enorme hoeveelheid waterstof om de sterren te kunnen "laten groeien". Wanneer zich een actieve gasverdichting voordoet, begint zich een cluster van sterren te vormen. Ze verouderen, putten hun toevoer van waterstof uit, en sterven dan eenvoudig en veranderen in rode reuzen, en laten een "dode" sterrenschil achter in de vorm van witte dwergen.
Astronomen kunnen de "volwassenheid" van sterren volgen door hun lichttransmissie in het licht te controleren in overeenstemming met het beroemde Herzshsprung-Russell-diagram. Zodat ze de massa's, de temperatuur van het object en de leeftijd kunnen bepalen. Meestal zijn jonge sterren helder, blauw en warm, terwijl de oude donker, rood en koud zijn.
Star Vampires
Dit evolutionaire model was enigszins ingewikkeld na een lange observatie van enkele oude clusters met jonge sterren. In feite moeten ze in het diagram in blauw worden weergegeven, maar om een of andere reden zijn ze rood. Het is een feit dat er in deze ruimte geen gaswolken zijn die een "blauw" kunnen genereren. Er is gesuggereerd dat deze "blauwe" sterren helemaal niet zo jong zijn, maar eenvoudig verjongd zijn. Maar de vraag rijst meteen: hoe hebben ze het gedaan? Hoe konden ze hun natuurlijke evolutionaire proces onderbreken? Dit is absoluut een interessante vraag om te beantwoorden.
De meeste sterren in onze melkweg zijn niet eenzaam zoals onze zon. Meer dan de helft van alle sterren in onze Melkweg werd gevormd juist vanwege de nauwe zwaartekrachtverbinding tussen elkaar, waardoor er meer dan één paar dubbelsterren ontstond. Je zou kunnen zeggen dat ze evolueren "in paren dansen". Bijna allemaal zijn ze erg dicht bij elkaar, waardoor het stellaire materiaal gemakkelijk van het ene naar het andere object kan bewegen. Het zwaartekrachtgewicht van een ster steelt oververhit plasma van zijn zwakke broer en verjongt zichzelf.
Het samenvoegen van twee objecten is helemaal niet moeilijk voor te stellen, omdat de sterren eenvoudig tegen elkaar botsen en zo een nieuwe, massaler en helderdere ster vormen. Dat is waarom het in het diagram in het blauw wordt weergegeven. In hun laatste onderzoek voerden wetenschappers verschillende aanvullende experimenten uit en richtten hun aandacht op de emissies van nieuw gevormde sterren. Als gevolg hiervan kwamen ze tot de conclusie dat dergelijke ruimtevormen door hun aard vampiers zijn.
Parasitisch verleden
Met behulp van observatiegegevens van de Hubble Space Telescope ontdekten wetenschappers onder leiding van Robert Mathieu van de Universiteit van Wisconsin-Madison blauwe plasma-uitbarstingen die wijzen op het parasitaire verleden van objecten. Zo'n ster, die zich op 5500 lichtjaar van ons bevindt, is allereerst de enige. Maar bij nader onderzoek van het emissiespectrum bleek dat het in werkelijkheid niet één is, maar uit meerdere paren dubbelsterren bestaat. Nu is het meer dan duidelijk voor wetenschappers dat een oude ster, die zijn jeugdige uiterlijk en massaliteit wilde behouden, het plasma van zijn broer of zus begon te "zuigen". Dus vulde ze haar lichaam met een nieuwe, jonge en vooral een hete vloeistof. Het enige dat overbleef van zijn stellaire "slachtoffer" was een kleine witte dwerg. Hij is nog steeds in een baan tot op de dag van vandaag, zoals de verharde overblijfselen van een skelet.
De fysica van deze dubbelsterren wordt verklaard door de interactie en de aanwezigheid van de resterende blauwe componenten uit de lange evolutie van sterren. Volgens dit principe wordt meer dan 25 procent van de sterren van onze Melkweg gevormd. Nu weet de wetenschap dat veel "jonge" sterren niet zo jong zijn als ze aanvankelijk dachten.
