Solar superflash kan leven op aarde genereren

Solar superflash kan leven op aarde genereren

Wetenschappers hebben misschien een 40-jarig geheim ontrafeld over hoe de aarde warm genoeg werd om een ​​vloeibare oceaan op het oppervlak te verkrijgen.

"De sleutel was een fenomeen dat bekend staat als superflitsen, wat grotere en sterkere zonnevlammen zijn", zeggen NASA-functionarissen.

Computermodellen tonen aan dat bijna elke dag de stroom van energiedeeltjes uit de zon de magnetische bel van de aarde comprimeert en gaten veroorzaakt in de polaire gebieden van de planeet.

"Deze deeltjes kunnen dan de atmosfeer binnenstromen, waardoor een opeenvolging van chemische reacties ontstaat die een extreem krachtig broeikasgas, lachgas en ook waterstofcyanide creëren," blijkt uit een onderzoek dat in Nature Geoscience is gepubliceerd. "De aarde is warm genoeg geworden voor het bestaan ​​van vloeibaar water 4 miljard jaar geleden."

De eerste tekenen van microbieel leven verschenen op hetzelfde moment.

Wetenschappers hebben tientallen jaren geprobeerd de paradox op te lossen van de zogenaamde 'zwakke jonge zon', geformuleerd door astronoom Carl Sagan en George Mullen in 1972. "Hij legt uit waarom de aarde eindelijk opgewarmd is onder de minder verwarmde zon", schrijft Ramses Ramirez van Cornell University in een commentaar op het onderzoek.

De nieuwe theorie extrapoleert gegevens die zijn verzameld door de Kepler Space Telescope, waarvan de belangrijkste missie is om te zoeken naar planeten die rond zonachtige sterren draaien.

Tijdelijke dalingen in de hoeveelheid licht die van de doelsterren komt, kunnen worden veroorzaakt door planeten die voor de ouderster doorgaan. Maar wijzigingen kunnen ook worden veroorzaakt door andere gebeurtenissen, zoals superpikes.

"Kepler heeft superflash waargenomen van jonge sterren die op onze zon lijken in een tijd waarin het leven op aarde is ontstaan ​​... We gebruikten ze als proxyservers," vertelde astrofysicus Vladimir Ayrapetyan van NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, aan Discovery News.

Superflitsen blijken drie keer krachtiger te zijn dan de sterkste flitsen in de moderne geschiedenis, bijvoorbeeld het zogenaamde Carrington-evenement in 1859, dat ver naar het zuiden het noorderlicht liet ontstaan.

"De aarde wordt voortdurend bedreigd door deze krachtige coronale massa-ejecties," zei Hayrapetyan. Coronale emissies stoten enorme hoeveelheden zonnedeeltjes en elektromagnetische straling de ruimte in.

Ramirez gebruikt gegevens over atmosferische chemie in een ander computermodel om de theorie van Hayrapetyan te testen.

"Mijn doel is om het resulterende broeikaseffect te berekenen uit de geprojecteerde gasconcentraties en te bepalen of ze voldoende zijn om het probleem van de zwakke jonge zon op te lossen," zei Ramirez.

De studie heeft niet alleen implicaties voor hoe het leven op aarde evolueerde, maar ook hoe onze buurman, Mars, zich ontwikkelde.

"Ons concept houdt in dat de activiteiten van de vroege zon een kans bieden op het prebiotische leven op aarde." Het voorgestelde model herdefinieert ook de condities van bewoonbaarheid, niet alleen in termen van de "vloeibare waterzone", maar als een biogene zone, waarbinnen de stellaire energiestromen vrij hoog zijn , om de reactieve chemie te ontsteken, die complexe moleculen produceert die nodig zijn voor het leven, "schrijft Hayrapetyan.

Opmerkingen (0)
Zoeken