Jonge sterren (blauw) vastgelegd door de Hubble-ruimtetelescoop, evenals stof (rood) uit de ALMA-submillimeterarray worden weergegeven in het samengestelde beeld van een stoffig Galaxy DSFG850.95 met een sterrige geboorte.
In een nieuwe studie konden wetenschappers een ongewoon sterrenstelsel vinden dat de recent uitgedaagde theorie van donkere materie kon bevestigen. Donkere materie is een substantie die geen licht uitstraalt, maar wordt bepaald door de zwaartekracht op gewone materie.
Deze mysterieuze substantie werd voor het eerst ontdekt in de jaren 1970. bij het bestuderen van spiraalvormige sterrenstelsels waarvan de buitenste regionen te snel roteerden om alleen te worden gecontroleerd door zichtbare sterren en gas. Astronomen vonden dat er meer onzichtbare massa moest zijn. Tientallen jaren melkwegoverzichten hebben aangetoond dat er in bijna allemaal een enorme hoeveelheid donkere materie is. Bovendien is het 5 keer meer dan normaal in het universum.
Verschillende recente onderzoeken hebben echter aangetoond dat sommige sterrenstelsels dit patroon niet volgen. Een handvol sterrenstelsels op een afstand van 10 miljard lichtjaren heeft niet de verwachte hoeveelheid donkere materie. Dus in die tijd konden de sterrenstelsels niet veel donkere materie accommoderen, maar kwamen ze op de een of andere manier later. Als dit zo is, zullen we de wetenschappelijke opvattingen over het proces van galactische vorming opnieuw moeten bekijken. Maar hier is niet zo eenvoudig. Onlangs hebben wetenschappers een verre melkweg gevonden, die lijkt te zijn gevuld met donkere materie in overeenstemming met de gebruikelijke theorie. Het is 9 miljard lichtjaren ver weg, wat betekent dat sommige sterrenstelsels in het verre verleden een grote hoeveelheid donkere materie hadden.
Voor het onderzoek werd de Keck-telescoop op Hawaï gebruikt, die het mogelijk maakte om de meest extreme sterrenstelsels te bestuderen met de geboorte van sterren in het heelal (stoffige melkwegstelsels van de geboorte van sterren). Het DSFG850.95-sterrenstelsel kon vanuit een ongebruikelijke hoek worden bekeken, waardoor het de details van de rotatiesnelheid van het centrum naar de marginale gebieden bepaalde. Met de rotatiecurve bepaal je de hoeveelheid donkere materie in het heelal. Dus kwamen ze erachter dat het volume samenvalt met de voorspellingen van de theorie.
In feite is dit de eerste nauwkeurige bevestiging dat de situatie in de sterrenstelsels van het moderne universum eerder plaatsvond. Wetenschappers zullen dit fenomeen blijven bestuderen met de hulp van ALMA voor meer informatie.
