Zoals bekend werd, had een team van Zwitserse ingenieurs de afgelopen drie jaar gewerkt aan de ontwikkeling van een ruimtescheppende satelliet. Hun doel is het elimineren van de dreiging van orbitaal puin.
Dit probleem is niet nieuw - de kosmos is overvol met inactieve satellieten en raketstadia laten vallen. Het project van een schoonmaakster genaamd "CleanSpace" wordt ontwikkeld door een grote groep wetenschappers van het Lausanne Federal Polytechnic Centre Ecole, het Center for Space Research and Signal Processing, en de Zwitserse universiteit voor toegepaste wetenschappen en kunst.
Hun doel is om een kleine apparaatval te creëren om ultrakleine satellieten van de CubeSat-familie te vangen. In het bijzonder zijn Zwitserse wetenschappers geïnteresseerd in het vastleggen van satellieten van hun eigen productie, SwissCube genaamd. Deze kleine satellieten van de aarde zijn eind 2009 gelanceerd.
Er wordt van uitgegaan dat SwissCube in 2018 niet meer functioneert. En daarom zou de oprichting van het apparaat "CleanSpace" moeten worden geïmplementeerd tot 2018. Terwijl het ingenieursteam het belangrijkste onderdeel van de robot ontwikkelt - het opnamesysteem. De ingenieurs waren in staat om de technische implementatie van dit systeem uit te voeren volgens het principe van "Pac-Man".
"CleanSpaceOne" is een werkend prototype, gemaakt in de vorm van een gesloten kegel, dat wordt onthuld om een minisatelliet op te nemen en vervolgens slaat. Wanneer een gevangen satelliet in een val valt, worden beide (samen met het apparaat) in de atmosfeer verbrand. Een ander werkgebied binnen het CleanSpace-project is het maken en testen van visuele tracking- en navigatie-algoritmen voor een opwindend apparaat. Om de nauwkeurigheid van de werking te verbeteren, moet een dergelijk systeem rekening houden met de hoekpositie ten opzichte van de zon en de relatieve snelheden van de veegmachine en het te vangen voorwerp. Tegelijkertijd is de complexiteit van de werking van het systeem de aanwezigheid van gladde, reflecterende oppervlakken die zijn vastgelegd door de SwissCube, die te donker of te licht kan zijn. Dit werd aangekondigd door een afgestudeerde student, Christoph Paccalat, die aan dit project werkt.
De belangrijkste projectmanager, Muriel Richard-Noko, benadrukt de extreme delicaatheid van de missie: "Slechts één foutje in de berekening van de aanpak van SwissCube maakt de lancering van het schonere en lanceerbare voertuig nutteloos. Maar, zoals Michel Loria, een hoogleraar industriële technologie die ook aan het project werkt, toevoegt, geloven zij in de betrouwbaarheid van het apparaat dat wordt ontwikkeld en de grote wendbaarheidsmarge.
In de tussentijd is de huidige fase van het werk gericht op de vervaardiging van een technisch model dat nauwkeuriger is dan prototypen, evenals op uitgebreide tests.
