De afbeelding uit 2008 laat Saturnus zien, gemaakt door de Cassini. Na 20 jaar werk zal hij op 15 september op de planeet duiken
Het is 20 jaar geleden dat Cassini's missie naar Saturnus werd gelanceerd. De hele wereld wacht op zijn laatste onderdompeling in de atmosfeer van een reus. Er is geen weg terug, maar NASA hoopt elke seconde van de pas te gebruiken om de maximale hoeveelheid gegevens te krijgen.
Dit is het enige schip dat de baan van Saturnus inging. Gedurende 5 hele maanden studeerde hij onbekend terrein, ging over in de gaten tussen de ringen en voltooide 22 passen. Op maandag rende hij voor het laatst langs de Titan om het duiktraject te vertragen en te verplaatsen. Het zal met een snelheid van 122.000 km / h dalen en in een minuut smelten.
Op 20 september 1996 bereidden wetenschappers het Cassini-apparaat voor op de lancering.
Dit is een wilde, innovatieve en absoluut verbazingwekkende missie. Aarde-telescopen zullen deze show volgen tot de laatste adem van Cassini op een afstand van 1,6 miljard km. Aan boord is gevaarlijk plutonium dat, als het explodeert, in de atmosfeer verdwijnt. Gids gedwongen om het apparaat te vernietigen, om geen satellieten te infecteren met terrestrische microben.
De heldere methaanwolken op Titan samen met koolwaterstofmeren en zeeën zijn te zien in het imago van 2017.
Vóór Cassini vlogen er slechts drie schepen langs de reus: Pioneer 11 (1979), Voyagers 1 en 2 (1980). Maar ze keken niet in een baan om de aarde. Sinds het begin heeft Cassini 7,9 miljard km afgelegd, 453.000 foto's geëxtraheerd en 635 gigabytes aan wetenschappelijke informatie verzonden.
Het Huygens-apparaat staat nog steeds op Titan sinds de landing in 2005. Dit is nog steeds het enige mechanisme dat op een van de externe objecten is terechtgekomen.
Het plaatje van 2017 toont de schaduw van de ringen. Cassini zal atmosferische gegevens verzenden tijdens de duik.
De voertuigen slaagden er in om zeeën en meren te vinden van methaan en ethaan op Titan, en ook om stralen waterdamp op Enceladus te detecteren. Deze satellieten zijn potentiële doelen om het leven te vinden, dus het is belangrijk om het schip te vernietigen en niet toe te staan dat het per ongeluk op hun oppervlak breekt.
