Tien jaar geleden, de Mars Exploration Orbiter, gelanceerd op een speciale missie: om regelmatig hoogwaardige beelden van de Rode Planeet te leveren. Vanaf dit moment gebeurden er veel geweldige gebeurtenissen: een ruimtevaartuig dat afdaalt onder parachutes, roffelt op het oppervlak en zelfs stofduivels. Hier zijn enkele van de beste foto's:
Landing Curiosity (2012)
NASA en de Universiteit van Arizona (die HiRISE beheert) zijn gewend aan precieze operaties. Dit werd effectief gedemonstreerd op 5 augustus 2012, toen de Curiosity Rover op Mars landde. De camera wist de rover te vangen, veilig parachutespringend naar het oppervlak van de Rode Planeet, en begon een missie in de Gale-krater, die vandaag nog steeds doorgaat. Eerder in 2008, haalde HiRISE ook de aanblik van de dalende Phoenix onder parachute.
Comet Siding Spring (2014)
Verschillende Mars-ruimteschepen werden gemonitord toen Comet C / 2013 A1C Siding Spring in de balans van de Rode Planeet was. Deze reeks foto's van de MRO, die op 19 oktober 2014 werd genomen, werd zo dicht mogelijk bij de kern verkregen: 86, 000 mijl (138.000 km). Het is heel dichtbij op astronomische afstanden, het equivalent van een derde van de weg van de aarde naar de maan.
Lost Beagle gevonden (2015)
Twaalf jaar nadat de Beagle de Rode Planeet bereikte, zag de MRO een lang verloren ruimtevaartuig (dat tijdens de landing niet meer communiceerde). De afbeelding laat zien dat de Beagle aan de oppervlakte kwam en gedeeltelijk geplaatste zonnepanelen.
Satellite Phobos (2008)
Terwijl het hoofddoel van de MRO Mars is, zagen ze per ongeluk de satellieten van de planeet (Phobos en Deimos). Dit gebeurde op 25 maart 2008. In het plaatje kun je de Big Stick-krater zien, evenals een aantal goot- en kraterkettingen, die waarschijnlijk niets te maken hebben met de krater die Stickney heeft gemaakt. Verwacht wordt dat de zwaartekracht van Mars Phobos binnen ongeveer 100 miljoen jaar zal doorbreken.
Schade aan het ruimteschip Phoenix
Het NASA-feniksschip dat aan de oppervlakte landde, zou naar verwachting drie maanden aan de oppervlakte blijven na de landing in mei 2008, maar duurde in werkelijkheid ongeveer vijf maanden. Toen zakte het ruimtevaartuig weg toen de invloed van zonlicht in de winter afnam. NASA bleef proberen om met het ruimtevaartuig te communiceren voordat het werd beschadigd, wat te zien is in de MRO-afbeelding van 2010. Er wordt geschat dat de zonnepanelen van het ruimtevaartuig stuk gingen nadat honderden kilo's ijs van kooldioxide het ruimteschip bedekten.
Ice Dunes (2008)
Deze afbeelding toont een vrij algemeen kenmerk op Mars, bekend als de duinen van Barkhan, die ontstaan wanneer de winden in één richting waaien. Dit geeft onderzoekers een idee van welke winden domineerden toen deze formaties werden gevormd. MRO's kunnen seizoensveranderingen in de duinen volgen, zoals deze, die zich in de buurt van de Noordpool bevinden en in de winter worden bevroren.
Paden van de rover (2008)
Bekijk de bruine vlekken aan de rechterkant van deze afbeelding en beweeg vervolgens je blik naar links totdat je kleine grijze stippen ziet. Dit zijn sporen van de KANS-verkenner op het oppervlak, nabij de Victoria-krater. Deze foto werd binnen enkele weken na aankomst op Mars op 3 oktober 2006 door de MRO genomen. Als je goed kijkt naar links van de KANS ROVER-paden en net onder, zul je de sporen ervan opmerken. Het ruimtevaartuig controleert ook regelmatig de Curiosity rover op het oppervlak van Mars.
Stofstorm (2012)
Hoewel de MRO in een baan rond de planeet draait, kan het redelijk kleine kenmerken op het oppervlak van Mars identificeren - zoals zonnewarmte, die een stoffige tornado stimuleert. Wetenschappers schatten dat deze stofstorm meer dan 800 meter hoog is en ongeveer 30 meter in diameter. Hij werd aan het eind van de dag gezien in het noorden van de planeet.
Vloeibaar water? (2014)
Dit beeld van de Coprates Chasma-regio is een duidelijk voorbeeld van de terugkerende, scheve oorsprong van water, die wetenschappers geloven, en kan wijzen op stromend vloeibaar water op Mars. Hoewel wordt aangenomen dat de atmosfeer van de Rode Planeet te dun is voor het permanente bestaan van water, kan het smelten van ijs tijdelijke waterstromen creëren die deze donkere sporen nalaten.
Nieuwe krater (2013)
Een van de voordelen van de MRO-orbiter, die al heel lang op Mars zit, is dat hij veranderingen kan volgen, zoals deze 30 meter lange krater, die pas onlangs verscheen. Het werd ergens tussen juli 2010 en mei 2012 gevormd.
