Gebruikmakend van het NGTS exoplanet zoeksysteem, konden astronomen een uitbraak van energie identificeren die quasiperiodieke pulsaties van een M-type ster reflecteert naar de hoofd NGTS-sequentie J121939.5-355557. De gevonden flitser wordt beschouwd als een van de meest energieke op de M-type ster.
Sterrenfakkels zijn energetische en impulsieve uitwerpselen van grote hoeveelheden energie van een ster. Ze doen zich voor wanneer een verschuiving in het magnetisch veld van een ster elektronen versnelt tot snelheden die dichtbij de lichtsnelheden liggen. Dit leidt tot uitbarstingen die straling over het gehele elektromagnetische spectrum veroorzaken.
Verhoogde schittering, waarbij trillingen duidelijk zichtbaar zijn. Een stroomflits met een duur van 20-30 seconden is zichtbaar aan het begin van oscillaties 8 minuten na de start.
Hoewel de flitsen van M-sterren enkele van de meest dramatische sterrenevenementen veroorzaken, is hun uiterlijk moeilijk te voorspellen. De manifestatie van dergelijke activiteit op dit type object vereist lange-termijnmetingen van vele sterren. Onlangs hebben wetenschappers observationele gegevens van de NGTS geanalyseerd van november 2015 tot augustus 2016. NGTS - ground-based transit-imaging van exoplaneten, weergegeven door 12 telescopen. Dit systeem kan flitsen voor zowel enkele als gemengde objecten vinden en oplossen. Zo werd op 31 januari 2016 de NGTS J121939.5-355557 gevonden. Het bevindt zich op een afstand van 685 lichtjaren van de aarde. Dit is een jonge ster (leeftijd - 2,2 miljoen jaar) van spectraal type M3 en de grootte van de zon. Het is echter minderwaardig aan de zon door 5 maal te masseren bij een effectieve temperatuur van 3090 K.
De analyse toonde aan dat de flitsenergie groter bleek te zijn dan alle eerder waargenomen flitsen van M-type sterren van NASA's Kepler-missie. Integendeel, het kan worden vergeleken met energieke G-sterren. Wetenschappers hebben ook toegevoegd dat deze uitbraak een van de grootste vertegenwoordigers is van M-type sterren. Bovendien werden op het hoogtepunt van de uitbraak significante multi-mode quasi-periodieke pulsaties gevonden. Dit is belangrijk, omdat dergelijke pulsaties gewoonlijk worden waargenomen in zonnevlammen.
Multi-mode quasi-periodieke pulsaties in een flits worden gevormd uit twee statistisch significante perioden: 320 en 660 seconden met een amplitude van oscillaties van 0,1. Zoeken en bestuderen van dergelijke flitsen zal een beter begrip van de vorming en bewoonbaarheid van buitenaardse terrestrische planeten rondom M-sterren mogelijk maken.
