Onlangs publiceerde NASA een nieuwe afbeelding van Saturn's grootste satelliet, Titan. Het is gemaakt op basis van verschillende foto's, gecombineerd tot een geheel, door het Cassini-apparaat, dat meestal het maanoppervlak laat zien aan wetenschappers in een mist.
Het reliëf van de satelliet lijkt erg op dat van Saturnus , vooral aan de kant van Titan tegenover ons. Dit wordt met name aangegeven door de grote donkere duinen in de regio van het Fensal-gebied in het noorden en zuiden van het object.
Als we het objectieve gezichtspunt beschouwen, komen satellieten in de regel van hun planeten. Wetenschappers zijn echter onlangs verbaasd: er zijn redenen om te geloven dat Titan meerdere keren ouder is dan Saturnus! Cassini vloog in de buurt van Titan op een afstand van 10.000 kilometer op 13 november. Meestal is het 1200 km minder, namelijk ongeveer 8200 km. Alleen op deze manier kan een ruimtevaartuig het oppervlak van een satelliet gedetailleerder vastleggen: enkele kilometers per pixel.
Het beeld heeft verschillende detailniveaus, omdat de satelliet voortdurend in beweging is. Het was gemaakt van een verscheidenheid aan foto's die met elkaar zijn verbonden door middel van infraroodgolven van verschillende lengtes. Ze neutraliseren de dikke oranje mist van de atmosfeer van de zon uit de afbeelding. De kleuren in de afbeelding zijn onjuist, omdat ze in feite lange golven van afgebeeld licht zijn die zijn verzameld met behulp van een Cassini visuele infraroodspectrometer. Het zichtbare licht rond de foto is slechts 0,5 μm.
NASA meldt dat de foto's gemaakt door Cassini, spreken over de gelijkenis van de maan van Saturnus met onze maan. Het oppervlak van beide satellieten heeft vele kraters, het is bedekt met hoge duinen, riviergeulen en de Grote Meren.
Op Titan zijn er, in tegenstelling tot de maan, maar heel weinig kraters. Er kan van worden uitgegaan dat het relatief jong is en dat de re-formatie plaatsvindt als gevolg van wind, vloeistoffen en tektonische bewegingen, zoals op aarde.
Het oppervlak van Titan wordt echter verhit tot 179 graden Celsius. Het zand bestaat uit donkere koolwaterstofkorrels, zoals ijs, vast op het wateroppervlak. Dat is de reden waarom alle stenen kunnen worden vergeleken met een vloeistof. Stevige voorwerpen die op het oppervlak van Titat vallen, zijn bijna gasvormige stoffen.
Ondanks het feit dat de atmosfeer van de satelliet voornamelijk bestaat uit stikstof (ongeveer 95%), en het bevat ook enkele andere elementen, zoals methaan. Methaan, een verbinding van koolstof en waterstof, overschrijdt de kosmische straling niet en bevindt zich voornamelijk in de bovenste atmosfeer van Titan, wat bijdraagt aan het verschijnen van een oranje waas dat het oppervlak van de maan voor zichtbaar licht verbergt.
Koolstof, waterstof en stikstof in de verbinding in de atmosfeer van Titan creëren veel organische moleculen. Hierdoor lijkt het op de vroege atmosfeer van de aarde in de vroegste stadia van zijn vorming.
Cassini's missie is een van de meest beroemde samenwerkingsprojecten tussen NASA, het European Space Agency (afgekort ESA) en het Italiaanse ruimteagentschap. De missie wordt beheerd door het Jet Propulsion Laboratory, dat speciaal voor Cassini is ontworpen, ontwikkeld en samengesteld.
