Het verleden van de Melkweg is gevuld met gebeurtenissen van samensmelting en absorptie van andere sterrenstelsels. Maar zo'n galactisch kannibalisme creëert de voorwaarden voor de opkomst van nieuwe sterren. Een van deze gevallen is onlangs opgemerkt.
Onderzoekers geloven dat miljarden jaren geleden de botsing met de Melkweg plaatsvond met een andere melkweg, die het proces van ster-geboorte activeerde. Deze conclusies worden gemaakt op basis van gegevens van de Europese satelliet Gaia, die de locatie en snelheid van sterren door het galactische territorium bestudeert.
Het Melkwegstelsel had in zijn jonge jaren een groot aanbod aan gas. Bij het vormen van sterren is deze voorraad echter uitgeput, wat betekent dat in de loop van de tijd het gasvolume zou moeten afnemen. Als er geen gas is, is er geen materiaal om nieuwe sterren te maken.
Infraroodbeeld van de Melkweg, gemaakt door de Spitzer Space Telescope.
De nieuwe studie toonde aan dat in de eerste 4 miljard jaar de Melkweg een duidelijke afname van de sterfte liet zien. Maar toen gebeurde er een gebeurtenis die leidde tot een nieuwe "boom" in de vorming van sterren. Het blijkt dat er een nieuwe bron voor gas was. Het meest logische om aan te nemen dat we het hebben over het proces van het samenvoegen van de Melkweg met een satellietstelsel. Vooral omdat dit scenario het verschil verklaart in leeftijd, massa's en afstanden van de sterren waargenomen door de Gaia-missie.
Een dergelijk beeld van de nachtelijke hemel zal over enkele miljarden jaren door ons worden gezien.
En dit is niet verrassend, omdat de Melkweg al ongeveer 15 sterrenstelsels heeft kunnen absorberen en nu het Melkwegstelsel in Andromeda zoekt om samen te voegen en een groter elliptisch stelsel te creëren. Overigens zorgt deze botsing voor nog meer foci van stervorming.
Een case-by-case analyse toont aan dat een grote hoeveelheid massa van een naburig sterrenstelsel bij het proces betrokken was, en de verstoring zelf (fusie) begon ongeveer 5 miljard jaar geleden. Waarnemingen passen perfect in moderne ruimtemodellen en de missie van Gaia bevestigde nogmaals de status van een opmerkelijk ruimtelaboratorium, waarmee modellen op universele schaal konden worden getest.
