ALMA toont het centrum van onze melkweg, en toont de locatie van 11 jonge protosterren op een afstand van 3 lichtjaren van een supermassief zwart gat in het midden van de Melkweg. De lijnen geven de richting van bipolaire bladen aan die zijn gecreëerd door snelle straaljagers van protosterren. Een ster in het midden geeft de positie aan van Boogschutter A * - een superzwaar zwart gat dat 4 miljoen keer de zonne-massaliteit is
In het centrum van de Melkweg, niet ver van het superzware zwarte gat, bevindt zich een site met krachtige getijden, evenals intens UV-licht en röntgenstralen. Dergelijke omstandigheden dragen niet bij aan het maken van sterren, met name objecten met een lage massa, zoals onze zon. Maar de getuigenis van ALMA suggereert anders.
Wetenschappers hebben tekenen van 11 lage-massa sterren gezien op slechts 3 lichtjaar van een superzwaar zwart gat. Op een dergelijke afstand moeten de getijdenkrachten krachtig genoeg zijn om stof en gaswolken af te breken voordat een ster wordt gevormd. De aanwezigheid van protosterren bewijst echter dat zelfs op zulke extreme plaatsen de noodzakelijke omstandigheden te vinden zijn.
Een dubbel mes gemaakt door stralen van een van de sterren die zich vormen. ALMA registreerde 11 tekenen van geboorte, dichtbij een superzwaar zwart gat Boogschutter A *
Informatie ALMA suggereert ook dat de leeftijd van protosterren - 6000 jaar. Dit is buitengewoon belangrijk omdat we de vroegste fase van de stervorming in een vijandige omgeving waarnemen. Het team slaagde erin om protosterren te vinden door de klassieke handtekening van "dubbele bloemblaadjes". De vorm van de zandloper lijkt op en signaleert de vroege stadia van de sterrenontwikkeling. Moleculen van koolmonoxide (CO) in de bloembladen glanzen fel in het millimeterlicht dat door ALMA is vastgelegd.
Sterrensterren worden gevormd uit interstellair stof en gaswolken. Dichte zakken worden vernietigd als gevolg van de druk van hun eigen zwaartekracht, maar een deel van het materiaal valt niet op de ster, maar wordt uitgeblazen in de vorm van een paar hogesnelheidstralen uit de noord- en zuidpool. Extreem turbulente omgevingen kunnen de gebruikelijke beweging van materiaal verstoren, en intense stralen van massieve sterren en super massieve zwarte gaten kunnen de ouderwolk ontploffen.
Het superzware zwarte gat in het galactische centrum bevindt zich op een afstand van 26.000 lichtjaar van ons en overschrijdt de zonnemassa met 4 miljoen keer. Optische telescopen kunnen deze site niet bekijken vanwege grote stofophopingen. Maar ALMA omzeilt de beperkingen.
Jonge sterren zijn omgeven door een roterende stof- en gasschijf. In deze artistieke interpretatie trekt de jonge ster materiaal uit de omgeving naar een draaiende schijf (rechts) en genereert materiaalstromen (links)
Eerder in dit gebied werden protosterren waargenomen. Maar de nieuwe enquête is verrassend omdat 11 objecten zo dicht bij een superzwaar zwart gat zijn gekomen. Om dit te laten gebeuren, moesten externe krachten gaswolken samendrukken in de buurt van het galactische centrum. Dit zou helpen de vijandige aard van de regio te overwinnen en de zwaartekracht in staat te stellen sterren te maken. Misschien barstte de straal van een zwart gat ook in de gaswolken en leidde tot een golf.
De onderzoekers zijn van plan de nieuwgevormde sterren nader te onderzoeken om te begrijpen hoe ze zich in zulke extreme omstandigheden hebben gevormd.
