Maanwater kan overvloedig zijn en nog steeds

Maanwater kan overvloedig zijn en nog steeds

Een nieuwe analyse van informatie van twee maanmissies duidt erop dat water op een satelliet wijdverspreid kan zijn en niet beperkt is tot een specifiek gebied of type terrein. Het lijkt erop dat water dag en nacht aanwezig is, maar het is niet altijd gemakkelijk te bereiken.

Als de maan voldoende water heeft en kan worden geproduceerd, kunnen toekomstige onderzoekers het gebruiken als drinkwater of transformeren in waterstof en zuurstof voor raketbrandstof en ademhalingsprocessen.

Uit de analyse blijkt dat, ongeacht het tijdstip van de dag en de breedtegraad, water altijd aanwezig is. Nieuwe gegevens zijn in tegenspraak met eerdere bevindingen, waarbij werd verondersteld dat meer water zich in de poolstreken bevindt en het signaal verzwakt ten opzichte van de maan-dag. Nu veronderstellen onderzoekers dat watermoleculen op het maanoppervlak 'springen' totdat ze in koude vallen vallen in donkere kraters nabij de noord- en zuidpool.

Een cold trap is een site die zo cool is dat waterdamp en andere vluchtige stoffen in contact met het oppervlak gedurende een lange periode (tot enkele miljarden jaren) stabiel zullen blijven. Basisinformatie werd verkregen van teledetectie-instrumenten, die de intensiteit van door het satellietoppervlak gereflecteerd zonlicht meten. Als er water is, ontvangen dergelijke apparaten een spectrale afdruk bij golflengten van ongeveer 3 micron. Maar het maanoppervlak kan zo heet worden dat het zijn eigen licht uitstraalt in het infrarode gebied van het spectrum. De belangrijkste taak is om het gereflecteerde en uitgezonden licht te begrijpen.

Om dit te doen, hebben we een nieuwe manier gecreëerd om temperatuurinformatie op te nemen en een gedetailleerd meetmodel te maken van de Diviner op de LRO. Het team paste het model toe op de gegevens van de spectrometer van het Jet Propulsion Laboratory en de Indiase orbiter Chandrayan-1.

De resultaten spreken van stilstaand water, voornamelijk aanwezig als OH (hydroxyl). Hij blijft niet lang hangen en valt moleculen aan. Daarom kan het worden gewonnen uit mineralen. Ook kan elk molecuul H4-240 zich niet vrij aan het oppervlak hechten.

Als je begrijpt wat er op de maan gebeurt, zul je waterbronnen kunnen vinden en het proces van langetermijnopslag op andere rotsachtige lichamen in het systeem begrijpen.

Opmerkingen (0)
Zoeken