Illustratie van ionlekkage van Mars. UV-stralen van de zon scheiden elektronen van atomen en moleculen (blauwe deeltjes), waardoor een gebied ontstaat van een elektrisch geladen geïoniseerd gas - de ionosfeer. Deze geïoniseerde laag staat in direct contact met de zonnewind en het magnetische veld om een geïnduceerde magnetosfeer te creëren, waardoor de deeltjes worden vertraagd
Lage zwaartekracht en de afwezigheid van een magnetisch veld in de Rode Planeet leiden ertoe dat de buitenste atmosferische laag gemakkelijk kan worden verwijderd door de zonnewind. Uit de laatste beoordeling van Mars Express blijkt echter dat stellaire straling een interessante rol speelt in dit proces.
Opgemerkt kan worden dat de atmosferen van de rotsachtige planeten in het interne systeem zich in 4,6 miljard jaar anders ontwikkelden. Dit moment is de sleutel tot het begrijpen van wat de planeet bewoonbaar maakt. De aarde heeft een enorme toevoer van water, maar Mars heeft het grootste deel van de atmosfeer in een vroeg stadium van ontwikkeling verloren en veranderde in een koude woestijn. Laten we ook Venus herinneren, die een atmosfeer heeft, maar het is zo giftig dat het bij binnenkomst niet bestand is tegen aardse apparaten. Een van de beschermende schillen van de atmosfeer is een intern magnetisch veld. Het verslaat de geladen deeltjes van de zonnewind en elimineert de "bubbel" (magnetosfeer). Mars en Venus genereren geen interne magnetische velden, daarom vormt de ionosfeer het belangrijkste obstakel. Zonne-uv-stralen scheiden elektronen van atomen en moleculen, waardoor een gebied ontstaat van een elektrisch geladen geïoniseerd gas - de ionosfeer. Op de rode planeet en Venus staat deze geïoniseerde laag in contact met de zonnewind en zijn magnetisch veld om een geïnduceerde magnetosfeer te creëren, waardoor de deeltjes worden vertraagd.
14 jaar lang heeft Mars Express geladen ionen, zoals zuurstof en koolstofdioxide, uit de ruimte gelopen om de snelheid waarmee de atmosfeer zich verplaatst beter te begrijpen. De analyse toonde aan dat UV-stralen een grotere rol spelen dan eerder werd gedacht.
In feite zien wetenschappers dat de verhoogde productie van ionen veroorzaakt door UV-stralen de planetaire atmosfeer beschermt tegen de energie die wordt gedragen door de zonnewind. Er is echter heel weinig energie nodig om de ionen zelf te laten ontsnappen bij lage zwaartekracht. De ioniserende aard van zonlicht veroorzaakt meer ionen dan wordt verwijderd door wind. Dit helpt de lagere atmosferische laag te beschermen, maar er ontstaat een "poolwind". Vanwege de zwakke zwaartekracht kan Mars deze ionen niet vasthouden en ontsnappen ze gemakkelijk de ruimte in, ondanks dat ze zijn bijgevuld door de zonnewind.
Venus in zwaartekracht lijkt meer op de aarde, dus dit proces vereist veel meer energie. De resultaten suggereren dat het ion dat ontsnapt uit Mars beperkt is tot productie, niet uit energie. Maar op Venus is het tegenovergestelde. Dat wil zeggen, de zonnewind heeft slechts een kleine invloed op het volume van de atmosfeer van Mars.
Dit suggereert dat het magnetische veld misschien niet zo belangrijk is om de atmosfeer van de planeet te beschermen. Dan gaat de rol naar de zwaartekracht, die bepaalt hoe goed deze vasthoudt aan atmosferische deeltjes, ongeacht de sterkte van de stellaire wind.
