Het lijkt erop dat zelfs zwarte gaten het verlangen om beroemd te worden niet kunnen weerstaan en zonder waarschuwing naar foto's kunnen rennen. Nieuwe space photobomb gevonden op de afbeeldingen van de geschatte melkweg Andromeda. Hoogstwaarschijnlijk staan we voor het meest dichtbevolkte paar superzware zwarte gaten.
Onderzoekers ontdekten de bevinding door de röntgengegevens van het Chandra Observatorium en optische informatie van Gemini (Hawaii) en het Palomar Observatory (Californië) te bestuderen.
Een ongewone bron werd LGGS J004527.30 + 413254.3 (J0045 + 41) genoemd, toen ze het op foto's van M31 (Andromeda) opmerkten. Eerder werd gedacht dat J0045 + 41 zich in een spiraalvormig sterrenstelsel bevond, ver van ons verwijderd door 2,5 miljoen lichtjaar. Maar de analyse laat zien dat het paar voor 2,6 miljard lichtjaren aan ons is opgeschort en daarom niet in de melkweg leeft.
Nog verrassender is dat J0045 + 41 een paar gigantische zwarte gaten lijkt te hebben die zich op een dichtbij baan bevinden. De totale massa is ongeveer 200 miljoen keer de zonne-energie. Daarvoor hebben periodieke veranderingen van J0045 + 41 wetenschappers gedwongen te veronderstellen dat dit een sterpaar is met tussenpozen van 80 dagen.
Maar Chandra's beoordeling veranderde de classificatie. Hoogstwaarschijnlijk hebben we een binair systeem met een neutronenster of een zwart gat dat materiaal van een nabije ster trekt, of er is ten minste één superzwaar zwart gat aanwezig. Op de versie met twee zwarte gaten duidden gegevens Gemini aan.
Vervolgens voegden de onderzoekers informatie toe van het Palomar Observatorium en identificeerden verschillende perioden, waaronder ongeveer 80 en 320 dagen. Hun verhouding leidt tot de dynamiek van twee grote zwarte gaten die om elkaar heen draaien.
Er wordt verondersteld dat zwarte gaten elkaar om de paar honderd keer kruisen op een afstand van de afstand Aard-Zon. Een soortgelijk systeem zou gevormd kunnen zijn na de fusie (miljarden jaren geleden) van twee sterrenstelsels, die elk een superzwaar zwart gat hadden.
Het is onmogelijk om de massa van elk te achterhalen, maar ze moeten samengaan in 350 jaar of 360.000 jaar. Als dit echt een zwart gat fusiegebeurtenis is, dan zullen ze gravitatiegolven uitstralen. Maar dit signaal is niet beschikbaar voor LIGO en Maagd, omdat ze signalen kunnen opvangen van objecten die de zon met een massaliteit van niet meer dan 60 keer overschrijden. Dit probleem kan worden opgelost met de Pulsar Time Array.
