De NASA-ruimtevaartboodschapper, die leeft in de laatste dagen van zijn ongekende en onverwacht lange missie, zal proberen de planeet van het binnenste deel van het zonnestelsel onder de loep te nemen en het in twee weken onder ogen te zien.
Na de consumptie van de laatste brandstofreserves op 30 april, zal de Messenger beginnen toe te geven aan de aantrekkingskracht van deze vreemde wereld, die sinds maart 2011 haar thuis is geweest. Het doel van de missie was om gedetailleerde geochemische en andere gegevens te verzamelen die wetenschappers zullen helpen begrijpen hoe Mercurius werd gevormd en ontwikkeld. Mercurius is een van de vier rotsachtige planeten in het zonnestelsel, samen met de gehulde wolken van Venus, gevuld met het leven van de aarde en de droge, koude Mars.
Na twee verlengde missies kregen de wetenschappers een bonus van zes weken nadat de ingenieurs met een manier kwamen om druk in de brandstoftank van het ruimtevaartuig te creëren om wat hoogte te bereiken. De laatste impuls, gepland voor 24 april, zal helpen de sonde op te tillen van een hoogte van 6 mijl tot 12 mijl boven het oppervlak van de planeet, en nog eens zes dagen (40 banen) voor de studie toe te voegen. "De boodschapper gaat in de nabije toekomst een nieuwe krater op het oppervlak van Mercurius creëren ... maar laten we niet bedroefd zijn", zei NASA-medewerker John Grunsfeld op donderdag voor het evenement om de resultaten van de wetenschappelijke missie te vieren.
De laatste dagen van de Boodschapper waren een van de meest productieve: het apparaat ontdekte dat, ondanks het feit dat Mercurius dichtbij genoeg is om de zon te hebben, de planeet ijs heeft in kraters gelegen nabij de polen, die nooit worden blootgesteld aan direct zonlicht.
Beeldanalyse onthult een donker, mogelijk koolstofrijk materiaal dat het ijs bedekt in één krater, later "Fuller" genoemd ter ere van architect Richard Buckminster Fuller. Dit kan gebeuren wanneer een ijskomeet of een koolstofrijke planetoïde neerstortte in Mercurius.
De boodschapper vond ook lichtpuntjes in sommige kraters, genaamd 'relikwieën'.
"De relieken zijn onverwachte formaties, ze behoren tot de jongste kenmerken van de planeet en dit suggereert een soort van materiële instabiliteit," zei de leidende geleerde Messenger Sean Solomon van Columbia University. Soortgelijke kenmerken werden gevonden op de waterrijke planeet Dwarf Ceres, die op het punt staat het doelwit te worden van gedetailleerde verkenningen van NASA's Dawn-ruimtevaartuigen.
Een ander belangrijk resultaat van het onderzoek zijn: topografische kenmerken, die aantonen dat Mercury met meer dan 4 km diameter is gekrompen, de kern geleidelijk is afgekoeld en het oppervlak is bezaaid met vulkanische afzettingen, die de rijke geschiedenis van de planeet aantonen.
De boodschapper ontdekte ook dat Mercurius een vreemd en onverwacht asymmetrisch magnetisch veld heeft.
Solomon merkte ook op dat de belangrijkste bevinding van de missie is dat Mercurius, hoewel hij in de buurt van de Zon is, vluchtige elementen heeft, zoals kalium en zwavel, die verdampt hadden moeten zijn.
De hoeveelheid vluchtige stoffen is ongeveer hetzelfde als op de planeet Mars. Het daagt de theorie uit van hoe planeten zich vormen.
